Johann August Wilhelm Todt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johann August Wilhelm Todt
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1833
Düsterort

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

26 października 1900
Szczecin

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, organista

Johann August Wilhelm Todt (ur. 29 lipca 1833 w Düsterort w powiecie Ueckermünde, zm. 26 października 1900 w Szczecinie[1][2]) – niemiecki kompozytor i organista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem nauczyciela, w Szczecinie osiadł wraz z rodzicami w 1836 roku[1]. Już jako sześciolatek śpiewał i grał na fortepianie, w wieku 7 lat wykonywał z pamięci sonaty fortepianowe W.A. Mozarta[1]. Od 1851 roku kształcił się w szczecińskim seminarium nauczycielskim pod kierunkiem Carla Loewego, następnie w latach 1857–1858 odbył uzupełniające studia w Königliche Institut für Kirchenmusik w Berlinie u Augusta Wilhelma Bacha (organy) i Alberta Leschorna (fortepian)[1][2]. Ukończył też Zeichen- und Turnakademie, uzyskując prawo do nauczania rysunku i gimnastyki w gimnazjach[1]. Początkowo działał jako nauczyciel śpiewu w Pyrzycach, od 1860 roku był kantorem w Kostrzynie nad Odrą, a od 1863 roku działał jako kantor i organista w kościele św. Piotra i Pawła w Szczecinie[1][2]. Od 1864 do 1866 roku był zastępcą Carla Loewego na stanowisku organisty w kościele św. Jakuba[1][2]. W latach 1875–1882 był organistą kościoła św. Jana[1][2]. Po 1882 roku poświęcił się komponowaniu[1][2].

Występował jako pianista i organista[1]. Komponował m.in. utwory organowe i fortepianowe, psalmy, chorały, pieśni, utwory orkiestrowe (w tym 3 symfonie), kwartety sakralne, oratorium Das Gädechtnis der Entschlafenen[1]. Opracował transkrypcję fortepianową Erlkönig Carla Loewego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Szczecina. T. Suplement II A–Ż. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2007, s. 308. ISBN 978-83-89341-53-2.
  2. a b c d e f Kompozytorzy szczecińscy do 1945 roku. Szczecin: Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, 2003, s. 146–148. ISBN 83-916790-4-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]