Przejdź do zawartości

José Treviño

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
José Treviño
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

José Sigifredo Treviño Ruiz

Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1960
Monterrey

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1984 Monterrey 94 (2)
1985–1988 Correcaminos UAT 27 (3)
1988–1989 Nuevo León
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1998–1999 Monterrey
1999–2000 Motagua
2000–2001 Real Saltillo
2001 Cobras
2002 Monterrey
2003 Zacatepec
2004 Real España
2006–2007 Real España
2007–2009 Tigres B
2009–2010 Indios
2010 Guerreros
2011–2012 Motagua
2013 Real España
2015–2016 Correcaminos UAT
2017–2018 San Nicolás
2019 Monterrey (tymcz.)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

José Sigifredo „Pepe” Treviño Ruiz (ur. 29 stycznia 1960 w Monterrey) – meksykański piłkarz występujący na pozycji ofensywnego pomocnika, w późniejszym czasie trener.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Treviño pochodzi z miasta Monterrey i jest wychowankiem tamtejszego klubu CF Monterrey. Do treningów seniorskiej drużyny został włączony jako dziewiętnastolatek przez brazylijskiego szkoleniowca Ubirajarę Chagasa i w meksykańskiej Primera División zadebiutował 24 czerwca 1979 w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Zacatepec. Po upływie kilkunastu miesięcy został podstawowym graczem zespołu i premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 14 grudnia 1980 w wygranej 3:2 konfrontacji z Tampico. Po ponad pięciu latach spędzonych w Monterrey, podczas których nie odniósł jednak żadnego sukcesu, odszedł do drugoligowej ekipy Correcaminos UAT z siedzibą w Ciudad Victoria. W sezonie 1986/1987 wywalczył z nią awans do pierwszej ligi, gdzie spędził z Correcaminos jeszcze rok, po czym podpisał umowę z drugoligowym CF Nuevo León ze swojego rodzinnego Monterrey, gdzie zakończył profesjonalną karierę piłkarską w wieku 29 lat.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Treviño rozpoczął pracę w roli trenera, początkowo zastępując Tomása Boya na stanowisku szkoleniowca swojego macierzystego CF Monterrey, który prowadził przez kolejne kilka miesięcy bez większych sukcesów i został zwolniony w następstwie słabych wyników w lutym 1999. Niedługo potem wyjechał do Hondurasu, gdzie podpisał umowę z klubem CD Motagua z siedzibą w stołecznej Tegucigalpie, z którym już w pierwszym sezonie, Apertura 1999, zdobył mistrzostwo kraju. Odszedł ze stanowiska po pięciu kolejkach kolejnych rozgrywek, Clausura 2000, podczas których Motagua ponownie została mistrzem Hondurasu. W styczniu 2002 ponownie został szkoleniowcem CF Monterrey, który trenował przez kolejne sześć miesięcy, po czym został zastąpiony przez Daniela Passarellę. Później zanotował krótki epizod w drugoligowym CD Zacatepec, a w 2004 roku odszedł do honduraskiego Real CD España z San Pedro Suli, gdzie podczas pierwszej kadencji nie zanotował jednak żadnego osiągnięcia.

W 2006 roku Treviño po raz kolejny objął funkcję szkoleniowca Realu España, z którym podczas wiosennych rozgrywek Clausura 2007 wywalczył drugie w swojej karierze mistrzostwo Hondurasu. Bezpośrednio po tym sukcesie powrócił do ojczyzny, gdzie został trenerem drugoligowych rezerw klubu Tigres UANL z siedzibą w swoim rodzinnym Monterrey. Prowadził je przez następne dwa lata, nie odnosząc większego osiągnięcia na zapleczu najwyższej klasy rozgrywkowej, a w październiku 2009 został trenerem pierwszoligowego Indios de Ciudad Juárez. Tam notował jednak bardzo słabe wyniki, w czternastu spotkaniach ligowych nie zdołał odnieść żadnego zwycięstwa, i mimo iż opuścił stanowisko w lutym 2010, to znacznie przyczynił się do spadku klubu do drugiej ligi na koniec sezonu 2009/2010. Później przez pół roku był trenerem kolejnego klubu z drugiej ligi meksykańskiej, Guerreros FC z miasta Hermosillo, z którego odszedł po dyskwalifikacji ekipy z powodu zaległości finansowych wobec graczy.

We wrześniu 2011 Treviño drugi raz podpisał umowę z honduraskim CD Motagua, gdzie tym razem nie potrafił nawiązać do sukcesów odnoszonych z tą drużyną kilkanaście lat wcześniej i stracił posadę na początku listopada 2012. Kilkanaście tygodni później już trzeci raz został szkoleniowcem Realu España, jednak wobec słabych wyników został zwolniony po pięciu miesiącach pracy, w maju 2013.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]