Julia Otrembowa
 Julia Otrembowa[1] | |
| Data i miejsce śmierci |
1 października 1921 |
|---|---|
Julia Otrembowa (także Otrębowa, z domu Maj lub May, działała od 1870, zm. 1 października 1921 we Lwowie)[2] – polska aktorka teatralna, dyrektorka teatrów prowincjonalnych, organizatorka ruchu teatralnego oraz tłumaczka.
Kariera aktorska[edytuj | edytuj kod]
Debiutowała w 1870 r. w Krakowie w roli Cecylii (Panna mężatka)[3]. Z teatrem krakowskim związana była stale przez kolejne pięć lat. Następnie występowała w zespołach teatrów prowincjonalnych, m.in.: Karola Doroszyńskiego (1877–1878), Anastazego Trapszy (1878–1879), Józefa Puchniewskiego (1879–1880), Juliana Grabińskiego i Stefana Krzyszkowskiego (1879/1880), Artura Zawadzkiego i Mariana Winklera (sez. 1886/1887), Józefa Teksla (1888), Kazimierza i Stanisława Sarnowskich (1889), a także w warszawskich teatrach ogródkowych: "Belle Vue" i "Alhambra". Nie została zaangażowana do zespołu Warszawskich Teatrów Rządowych mimo udanego debiutu w operze Adriana Lecouvreur (1879). W latach 1885-1886 występowała w Poznaniu. W latach 1891–1894 oraz 1900–1912 występowała w teatrze lwowskim, a w latach 1897–1900 – w krakowskim. Wystąpiła m.in. w rolach: Komornikowej (Żydzi)[4], Marianny (Skąpiec), Heleny (Sen nocy letniej), Pauliny (Małżeństwo Olimpii), Cyprianny (Rozwiedźmy się), Jadwigi (Emancypowane)[5], Zuzanny (Ćwiartka papieru)[6], Księżnej Lidii (Sprawa Clemeneau), Kasztelanowej (Mazepa), Hrabiny Respektowej (Fantazy), Eulalii (Marcowy kawaler) i Emilii (Otello)[2].
Zarządzanie zespołami teatralnymi[edytuj | edytuj kod]
Latem 1883 r. wspólnie z Mieczysławem Skirmuntem zorganizowała zespół teatralny, który występował w Rypinie, Płocku, Płońsku i Pułtusku. Być może przez krótki okres samodzielnie sprawowała dyrekcję warszawskiego teatru ogródkowego "Belle Vue". W kolejnych miesiącach prowadziła samodzielnie zespół występujący na prowincji[2].
Działalność przekładowa[edytuj | edytuj kod]
Julia Otrembowa była autorką przekładów literackich z języka francuskiego[7]:
- Antonina Rigaud Raymond Deslandes,
- Antonina Sabrier (Romain Coolus)
- Figurantka (François de Curel)
- Gringoire (Theodore de Banville)
- Hedda Gabler (Heinrik Ibsen)
- Joanna Doré (Tristan Bernard)
- Labirynt (Paul Hervieu)
- Musotta (Guy de Maupassant i Jacques Normand)
- Najstarsza (Jules Lemaître)
- Ojciec i syn (Gustaw Esmann)
- Pan dyrektor (Alexandre Bisson)
- Przeszkoda (Alfons Daudet)
- Szczęście w zakątku (Herman Sudermann)
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W 1876 r. poślubiła księgarza, Adolfa Otrembę[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polona [online], polona.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ a b c d Otrembowa, Otrębowa, Julia, Ewelina z Majów lub Mayów, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 522.
- ↑ Teatr Polski w Krakowie : we wtorek dnia 8go listopada 1870 r. Panna mężatka : komedya w 3 aktach, przez J. Korzeniowskiego. Panna Julia May, artystka dramatyczna wystąpi po raz pierwszy w roli Cecylii [Afisz teatralny], Cyfrowe Muzeum Narodowe w Krakowie, 1870 [dostęp 2024-02-26].
- ↑ Stanisław Dąbrowski, Dzieje sceniczne, [w:] Józef Korzeniowski, Komedie: Żydzi - Doktor Medycyny - Wąsy i peruka - Majątek albo imię, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1954, s. 368.
- ↑ [Afisz teatralny. Incipit] W Sobotę dnia 3go Maja 1873 r. komedya w 3 aktach uwieńczona trzecią nagrodą na konkursie krakowskim w r. 1873 przez Michała Bałuckiego [...] Emancypowane, Biblioteka Cyfrowa Polona, 1873 [dostęp 2024-03-26].
- ↑ We Wtorek dnia 17 Czerwca 1873 r. [afisz teatralny], Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 1873 [dostęp 2024-01-22].
- ↑ [Wyniki wyszukiwana w Bibliotece Śląskiej hasła: Otrembowa, Julia] [online], Karo - Rozproszony Katalog Bibliotek Polskich [dostęp 2022-12-14].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Julia Otrembowa, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2022-12-14].