Julian Bohdanowicz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
30 kwietnia 1942 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 września 2015 |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
| |
Julian Bohdanowicz (ur. 30 kwietnia 1942 w Warszawie, zm. 18 września 2015 tamże[1]) – polski rysownik, ilustrator książek i karykaturzysta.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Miejskiego Liceum Plastycznego w Gdyni[2] oraz Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom obronił w pracowni Juliana Patki w 1967. W latach 1978–1981 i 1987–1990 redaktor graficzny tygodnika „Szpilki”. Członek jury i laureat na Festiwalu Dobrego Humoru. Część jego prac przechowywanych jest obecnie w Muzeum Karykatury w Warszawie. Miłośnik psów rasy jamnik.
Współpracował z czasopismami, m.in. takimi jak: „Szpilki”, „Magazyn Rodzinny”, „Polityka”, „Polska”, „Przegląd Techniczny”, „Zwierciadło”, „Dom”, „Inter-Polcom”, tygodnik „Solidarność”, „Wiadomości Wędkarskie”, „Łowiec Polski”, „Polska Zbrojna”, „Poradnik Domowy”, „Merkury”, „Gazeta Wyborcza”, „Miasto”, „Express Wieczorny”, „Murator”, „Architektura”, „Playboy”, „Reader’s Digest”, dziennik „Polska”, tygodnik „Tele Tydzień”, „Pardon”, „Elternhause und Schule”.
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Różności, KMPiK, Zielona Góra 1980
- Katalog wystawy, Galeria Satyry „Rudy Kot”, Gdańsk 1984
- Mata Hari 83?, Galeria Satyry „Rudy Kot”, Gdańsk 1984
- Jak w rodzinie, Biblioteka Muzeum Karykatury, Muzeum Karykatury, Warszawa 1985
- Tatuś myśli!, Galeria Satyry „Rudy Kot”, Gdańsk 1985
- W naszym kochanym kurniku (katalog wystawy), Muzeum Karykatury, Warszawa 1986
- Rysunki, Galeria CKiSz, Siedlce 1990
- Album, Artystyczna Oficyna Wydawnicza „Secesja”, Warszawa 1993
- Katalog wystawy, „DIX”, Wtodawek 1998
- Pora na uśmiech, Wiedza i Życie, Warszawa 2000
- Katalog wystawy (wspólnie ze Zbigniewem Jujką), Legnicka Biblioteka Publiczna, Legnica 2003
- Mój mały przyjaciel, czyli: Tele-Wicki TeleTygodnia, Wydawnictwo H. Bauer, Warszawa 2006
- Rybom cześć, Biuro Festiwalu Dobrego Humoru, Gdańsk 2007
Ilustrował też wiele książek innych autorów wydanych m.in. przez „Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne”, „Naszą Księgarnię” i Wydawnictwo „Bertelsmann”.
Jego wystawy indywidualne w kraju to m.in.: Salon „Szpilek” – Warszawa 1976; Legnica 1977 i 1979; Lidzbark Warmiński 1979; Lublin 1984; Poznań 1980; Galeria Satyry Rudy Kot” – Gdańsk 1980, 1981 i 1984; Galeria „Forum” – Kraków 1984; Stupsk 1985; Galeria Karykatury „Garb” – Wrocław 1985; „W naszym kochanym kurniku” – Muzeum Karykatury – Warszawa 1986/87; Kalisz 1987; Gorzów Wielkopolski 1987; „Z kolejną wiosną ...” – Muzeum Karykatury – Warszawa 1994; Galeria Sztuki WSP – Szczytno 1995/96; WOK – Elbląg 1996; Muzeum w Nieborowie i Arkadii – Nieborów 1997; Galeria Humoru i Satyry „Na drabinie” – Wtodawek 1998; „Szpilki” w „Szpilce” – Galeria „Szpilka” – Warszawa 2000; „Być żołnierzem” – Galeria Sztuki Muzeum WP – Warszawa 2002; „Europa ... Europejczycy” – Galeria „Młynek” – Warszawa 2003; Festiwal Dobrego Humoru – Gdańsk 2005, 2007; Bielański Ośrodek Kultury – Warszawa 2007.
Miał wystawy indywidualne za granicą, m.in.: Posk Galery – Londyn 1993; Galeria „Pompa” – Antwerpia 1995; Expo – Lizbona 1998; Instytut Polski – Wilno 2000; Muzeum Diabta – Kowno 2001; Galeria Związku Plastyków Ukrainy – Kijów 2005.
Brał udział w wystawach zbiorowych w kraju, m.in.: Międzynarodowa Wystawa „Satyrykon” Legnica 1978–1980, 1985, 1988–1989, 1995, 2001 oraz w wystawach organizowanych przez Muzeum Karykatury w Warszawie i in. oraz za granicą: Ankara, Antwerpia, Belgrad, Berlin, Bruksela, Hanower, Londyn, Monachium, Montreal, Nowy Jork, Praga, Skopje, Sofia, Tokio, Wiedeń.
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- II nagroda – „4th Word Cartoon Galery” – Skopje 1972;
- III nagroda – „Młodzi-75” – Rzeszów 1975;
- wyróżnienie – „I Ogólnopolskie Triennale Satyry” – Łódź 1976;
- wyróżnienia „Satyrykon '78-79” – Legnica 1978-79;
- II nagroda – „Satyrykon'80” – Legnica 1980;
- II nagroda – „Warszawa w karykaturze” – Warszawa 1980;
- wyróżnienie – Ankara 1984;
- Srebrny ołówek – „Satyrykon'85” – Legnica 1985;
- wyróżnienie – „Yomiuri Shimbun” – Tokio – 1985;
- nagroda prasy – Zielona Góra 1986;
- I nagroda „Od konstytucji do konstytucji” – Muzeum Karykatury – Warszawa 1991;
- Brązowy Medal – „Satyrykon'95” – Legnica 1995;
- I nagroda – „Posterunek Satyry Bis” – Szczytno 1999;
- Grand Prix – „Reklama w krzywym zwierciadle” – Włocławek 2000;
- II nagroda – „Giełda, Giełda...” – Warszawa 2001;
- „Melonik Charliego” – VI Festiwal Dobrego Humoru – Gdańsk 2005;
- Ławeczka Sław Karykatury – Ustronie Morskie 2005.
- nagroda biblioteki wojewódzkiej im. Norwida – Zielona Góra 2012;
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2012[3];
Wielokrotny laureat Złotej, Srebrnej i Brązowej Szpilki.
W latach 2008–2009 w dzienniku „Polska” publikował cykl rysunków satyrycznych[4].
Od 2012 rysował dla portalu kulturalno-informacyjnego „Zakopane dla Ciebie”.
W grudniu 2013 w Petersburgu wydany został przez Wydawnictwo Artystyczne album Galerii Mistrzów Karykatury z jego rysunkami.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Szczepan Sadurski: Julian Bohdanowicz nie żyje. Sadurski.com, 2015-09-18. [dostęp 2015-09-20].
- ↑ Lista absolwentów Miejskiego Liceum Plastycznego w Gdyni. [dostęp 2007-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 listopada 2007)].
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2017-01-22].
- ↑ Julian Bohdanowicz. [dostęp 2009-02-03].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Julian Bohdanowicz: Pora na uśmiech. Warszawa: Wiedza i Życie, 2000. ISBN 83-7184-989-3.
- Artyści plastycy okręgu warszawskiego 1945–1970. Słownik biograficzny (przewodniczący rady programowej Andrzej Janota), Warszawa 1972, s. 51
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona internetowa i galeria Juliana Bohdanowicza
- Galeria rysunków Juliana Bohdanowicza w „Zakopane dla Ciebie”
- Galeria rysunków w Centrum Edukacji Obywatelskiej. ceo.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-12)].