Julian Medyceusz (1453–1478)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julian Medyceusz
Giuliano de' Medici
Ilustracja
Portret Juliana Medyceusza, mal. Bronzino
Dynastia

Medyceusze

Data i miejsce urodzenia

25 marca 1453
Florencja

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1478
Florencja

Ojciec

Piotr Medyceusz

Matka

Lukrecja Tornabuoni

Dzieci

Giulio Zenobio (Klemens VII) (nieślubny)

Julian Medyceusz (wł. Giuliano de' Medici, ur. 25 marca 1453 we Florencji, zm. 26 kwietnia 1478 tamże) – drugi syn Piotra Medyceusza „Podagryka” i Lukrecji Tornabuoni, wnuk Kosmy Medyceusza zwanego „Starszym”. Był bliskim współpracownikiem swego starszego brata Wawrzyńca, niekoronowanego władcy Florencji.

Interesował się sztuką, zamówił także parę własnych obrazów. Był bardzo przystojny i wysportowany. Został zamordowany we florenckiej katedrze Santa Maria del Fiore (Duomo) przez Franciszka Pazziego i Bernarda Bandiniego w czasie tzw. spisku Pazzich. Ugodzony kilkanaście razy sztyletem przez Bandiniego, zmarł natychmiast.

Jego kochanka urodziła mu nieślubnego syna-pogrobowca, który został później papieżem (Klemensem VII)[1] i na cześć ojca nadała mu imię Julian. Julian starszy spoczywa u boku swego brata Wawrzyńca, w kaplicy Medyceuszów w kościele San Lorenzo we Florencji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jean Mathieu-Rosay, Prawdziwe dzieje papieży. Od królestwa niebieskiego do królestw doczesnych. Wydawnictwo al fine. Warszawa 1996, s.312

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ivan Cloulas: Wawrzyniec Wspaniały. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988. ISBN 83-06-01455-3.