Julian Roszkowski

Julian Roszkowski
	marszałek polny porucznik
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1834 ; Humenów
Data i miejsce śmierci	27 stycznia 1897 ; Przemyśl
	Przebieg służby
Lata służby	1852–1897
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier
Jednostki	3 Korpus; Techniczna Akademia Wojskowa; 1 Korpus; Twierdza Przemyśl
Stanowiska	szef inżynierii korpusu; komendant akademii; komendant twierdzy
	Odznaczenia

Julian Adolf von Roszkowski h. Ogończyk (ur. 1 stycznia 1834 w Humenowie, zm. 27 stycznia 1897 w Przemyślu) – marszałek polny porucznik cesarskiej i królewskiej Armii, komendant Twierdzy Przemyśl w latach 1890–1897.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Antoniego i Julii z Klemensowskich. Ojciec był porucznikiem Pułku Grenadierów Gwardii w szeregach, którego walczył na wojnie z Rosją i 19 marca 1831 został odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Po upadku powstania rodzina Roszkowskich schroniła się w Galicji.

Od 5 października 1846 uczył się w Akademii Inżynieryjnej w Klosterbruck. Po ukończeniu nauki w 1852 w randze podporucznika 2. klasy rozpoczął służbę w 1 pułku inżynieryjnym w Krems^[1]. W następnym roku został przeniesiony do 2 pułku inżynieryjnego w Krems, w którym awansował na podporucznika 1 klasy, w 1854 na nadporucznika^[1].

Walczył we Włoszech w 1859, Szlezwiku-Holsztynie w 1864 oraz w Bośni. Pracował przy fortyfikacjach w Dalmacji (1875), a rok później w Timișoarze i w Budapeszcie. 19 września 1878 został mianowany na stopień pułkownika. W tym samym roku był najpierw szefem inżynierii 2 Armii, która przeprowadziła okupację Bośni i Hercegowiny, a następnie dyrektorem inżynierii w Sarajewie. W 1881 został przeniesiony do Dyrekcji Budownictwa Wojskowego w Wiedniu na stanowisko dyrektora. W 1882 awansował na szefa inżynierii 3 Korpusu w Grazu. 8 maja 1884 został mianowany na stopień generała majora. W latach 1885–87 był komendantem Technicznej Akademii Wojskowej w Wiedniu, a następnie szefem inżynierii 1 Korpusu w Krakowie (1887–89). 3 maja 1889 został mianowany na stopień marszałka polnego porucznika. 28 grudnia 1889 został wyznaczony na stanowisko komendanta Twierdzy Przemyśl^[2]. Miał duży udział w rozbudowie i unowocześnianiu fortów. Funkcję tę pełnił aż do śmierci w 1897. W międzyczasie (1894) otrzymał godność tajnego radcy i podkomorzego cesarza. Od września 1896 do śmierci był szefem Styryjskiego Pułku Piechoty Nr 87^[3]. Został pochowany na cmentarzu Głównym w Przemyślu.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Komandor Orderu Leopolda (1892, wraz z uwolnieniem od taksy)^[4]^[5]
Kawaler Orderu Żelaznej Korony III klasy^[5]
Krzyż Zasługi Wojskowej z dekoracją wojenną – 1864^[6]
Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej^[5]
Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na czerwonej wstążce^[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Rydel 2001 ↓, s. 269.
↑ Rydel 2001 ↓, s. 270.
↑ Kronika. Z armji. „Kuryer Lwowski”. Nr 264, s. 2, 21 września 1896.
↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”. Nr 259, s. 1, 13 listopada 1892.
↑ ^a ^b ^c ^d Schematismus 1897 ↓, s. 145.
↑ Schematismus 1897 ↓, s. 58.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1897. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1896. (niem.).
Stanisław Brzozowski w: Polski Słownik Biograficzny, t. 23, str. 266.
Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
† Jego ekscelencya Adolf Julian Ogończyk z Roszkowa Roszkowski. „Echo Przemyskie”. Nr 8, s. 1, 28 stycznia 1897.

[CITEREFRydel2001269-1] Rydel 2001 ↓, s. 269.

[CITEREFRydel2001270-2] Rydel 2001 ↓, s. 270.

[3] Kronika. Z armji. „Kuryer Lwowski”. Nr 264, s. 2, 21 września 1896.

[4] Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”. Nr 259, s. 1, 13 listopada 1892.

[CITEREFSchematismus1897145-5] Schematismus 1897 ↓, s. 145.

[CITEREFSchematismus189758-6] Schematismus 1897 ↓, s. 58.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]