Przejdź do zawartości

Jurij Łonczakow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jurij Łonczakow
Юрий Валентинович Лончаков
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jurij Walentynowicz Łonczakow

Data i miejsce urodzenia

4 marca 1965
Bałchasz

Narodowość

rosyjska

Funkcja

inżynier pokładowy, dowódca

Łączny czas misji kosmicznych

200 dni 18 godzin 36 minut
i 47 sekund

Misje

STS-100, Sojuz TMA-1/TM-34, Sojuz TMA-13, Ekspedycja 18

Wyuczony zawód

pilot

Odznaczenia
Bohater Federacji Rosyjskiej
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Medal „Za zasługi w podboju kosmosu” NASA Space Flight Medal

Jurij Walentinowicz Łonczakow, ros. Юрий Валентинович Лончаков (ur. 4 marca 1965 w mieście Bałchasz w obwodzie dżezkazgańskim (ZSRR), obecnie Kazachstan) – pułkownik sił powietrznych, kosmonauta rosyjski, dyrektor Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina.

Wykształcenie i służba wojskowa

[edytuj | edytuj kod]

Podczas służby Łonczakow wylatał ponad 1 500 godzin.

Kariera kosmonauty

[edytuj | edytuj kod]
  • 1997 – 28 lipca decyzją Państwowej Komisji Międzyresortowej (ГМВК) oficjalnie został kosmonautą sił powietrznych (grupa WWS-13) i rozpoczął przeszkolenie podstawowe.
  • 1999 – w listopadzie po zakończeniu kursu podstawowego zdobył uprawnienia kosmonauty-badacza.
  • 2000 – od stycznia przez 5 miesięcy trenował w grupie kosmonautów przygotowujących się do lotów na Międzynarodową Stację Kosmiczną. We wrześniu został mianowany specjalistą misji w załodze STS-100. Od października przez 6 miesięcy przechodził szkolenie w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona.
  • 2001 – od 19 kwietnia do 1 maja uczestniczył w wyprawie STS-100.
  • 2002 – w marcu został dowódcą rezerwowej załogi Sojuza TMA-1, która miała dotrzeć z krótkotrwałą wizytą na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Razem z nim w załodze znalazł się Aleksandr Łazutkin. Jesienią z podstawowego składu wycofany został James Bass (miał być trzecim kosmicznym turystą). Jego miejsce zajął Jurij Łonczakow. Start do blisko 11-dniowej misji odbył się 30 października.
  • 2003 – został dowódcą oddziału rosyjskich kosmonautów.
  • 2005 – rozpoczął szkolenie w grupie kosmonautów kandydujących do lotów na Międzynarodową Stację Kosmiczną w ramach 15, 16 i 17 ekspedycji, ale ostatecznie nie wziął udziału w żadnej z tych misji.
  • 2006 – w czerwcu wspólnie z Olegiem Skripoczką oraz Olegiem Artiemiejewem w Sewastopolu na Ukrainie przeszedł trening na wypadek nieprzewidzianego lądowania Sojuza na wodzie.
  • 2007 – 12 lutego został mianowany przez NASA dowódcą załogi rezerwowej 18 stałej załogi ISS, której start zaplanowano na październik 2008[1].
  • 2008 – 11 lutego NASA oficjalnie ogłosiła skład podstawowej załogi Ekspedycji 19, którą po raz pierwszy rozbudowano do 6 astronautów[2]. Łonczakow w maju 2009 miał dowodzić statkiem kosmicznym Sojuz TMA-15, a po przycumowaniu do ISS pełnić funkcję inżyniera pokładowego stacji. W maju jednak lekarze wycofali z podstawowej załogi Ekspedycji 18 Saliżana Szaripowa. W tej sytuacji automatycznie jego miejsce zajął Jurij Łonczakow. 12 października razem z Edwardem Fincke (dowódca 18 załogi) oraz kosmicznym turystą Richardem Garriottem wystartował w kosmos na pokładzie Sojuza TMA-13.
  • 2009 – 8 kwietnia na pokładzie Sojuza TMA-13 ląduje w Kazachstanie.
  • 2012 – 26 listopada Roskosmos i NASA oficjalnie ogłosiły skład podstawowej załogi Ekspedycji 43/44. Łonczakow w marcu 2015 miał dowodzić statkiem kosmicznym Sojuz TMA-16M, a po przycumowaniu do ISS pełnić funkcję inżyniera pokładowego stacji w Ekspedycji 43 i być dowódcą stacji w Ekspedycji 44.
  • 2013 – z dniem 14 września zrezygnował z pracy. Jego miejsce w planowanych ekspedycjach zajął Giennadij Padałka.
  • 2014 – 7 kwietnia został mianowany dyrektorem Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina w Gwiezdnym Miasteczku pod Moskwą[3] zastępując na tym stanowisku Siergieja Krikalowa, którego kontrakt zakończył się 27 marca i nie został przedłużony.

Loty kosmiczne

[edytuj | edytuj kod]
  • STS-100 STS-100 (Endeavour F-16);
    Misja STS-100. Jurij Łonczakow (z prawej) i Chris Hadfield.

Jurij Łonczakow po raz pierwszy wystartował w kosmos 19 kwietnia 2001 jako specjalista misji na pokładzie wahadłowca Endeavour. Załogą STS-100 dowodził Kent V. Rominger. Pilotem promu był Jeffrey S. Ashby, a pozostałymi specjalistami misji: Chris A. Hadfield (Kanada), John L. Phillips, Scott E. Parazynski oraz Umberto Guidoni (Włochy). Dwa dni później 21 kwietnia prom połączył się z Międzynarodową Stacją Kosmiczną. W kontenerze Raffaello, który przyłączono do stacji przywieziono ponad trzy tony ładunku. W ładowni Endeavour znalazł się również manipulator Canadarm2 (Space Station Remote Manipulator System), który astronauci zamontowali podczas dwóch spacerów kosmicznych. Rozpoczęcie pracy manipulatora zostało opóźnione aż o trzy dni z powodu awarii komputerów na ISS. W związku z tym przedłużono pobyt załogi STS-100 na stacji o 48 godzin. Ostatecznie 29 kwietnia 2001 prom rozpoczął drogę powrotną na Ziemię. W jego ładowni ponownie znalazł się kontener Raffaello. Lądowanie nastąpiło w kalifornijskiej bazie lotniczej Edwards 1 maja po blisko 12 dniach lotu.

Drugi lot w kosmos Łonczakow rozpoczął na pokładzie statku kosmicznego Sojuz TMA-1 30 października 2002. Dowódcą misji był Siergiej Zalotin, a pierwszym inżynierem pokładowym Belg Frank De Winne. Łonczakow do załogi został włączony miesiąc przed startem, gdy skreślony został z niej kandydat na trzeciego kosmicznego turystę James L. Bass – członek zespołu N Sync. 1 listopada 2002 statek połączył się z Międzynarodową Stacją Kosmiczną, a jego załoga przeszła na pokład kompleksu orbitalnego. Sojuza TMA-1 pozostawiono do dyspozycji 5 stałej załogi ISS. Obie ekipy przeprowadziły 22 eksperymenty naukowe m.in. z biologii, geofizyki i medycyny przygotowane przez specjalistów z Rosji, Belgii i ESA. 10 listopada 2002 kosmonauci powrócili na Ziemię w kapsule Sojuza TM-34 lądując około 100 km NE od Arkałyku.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Wykaz lotów

[edytuj | edytuj kod]
Loty kosmiczne, w których uczestniczył Jurij W. Łonczakow
Lp. Data startu Statek kosmiczny Data lądowania Statek kosmiczny Funkcja Czas trwania
1 19 kwietnia 2001 STS-100
Endeavour F-16
1 maja 2001 STS-100
Endeavour F-16
Specjalista misji (MS-5) 11 dni 21 godzin 30 minut
2 30 października 2002 Sojuz TMA-1 11 listopada 2002 Sojuz TM-34 Inżynier pokładowy 2 10 dni 20 godzin 53 minuty i 9 sekund
3 12 października 2008 Sojuz TMA-13 8 kwietnia 2009 Sojuz TMA-13 Dowódca Sojuza i inżynier pokładowy ISS 178 dni 13 minut i 38 sekund
Łączny czas spędzony w kosmosie – 200 dni 18 godzin 36 minut i 47 sekund

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Katherine Trinidad, Nicole Cloutier-Lemasters, NASA Announces Three International Space Station Crews [online], NASA, 12 lutego 2007 [dostęp 2022-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2007-02-16] (ang.).
  2. Michael Curie, Kylie Clem, NASA Assigns Crews for STS-127 and Expedition 19 Missions [online], NASA, 11 lutego 2008 [dostęp 2022-01-28] (ang.).
  3. Назначен начальник Центра подготовки космонавтов. Interfax, 2014-04-09. [dostęp 2014-05-21]. (ros.).
  4. Указ Президента Российской Федерации № 436 «О награждении медалью „За заслуги в освоении космоса” иностранных граждан». kremlin.ru, 12 kwietnia 2011. [dostęp 2011-07-09]. (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]