Justyna Kreczmarowa

Justyna Kreczmarowa

Justyna Kreczmarowa w latach 60.
Imię i nazwisko	Justyna Florentyna Kreczmarowa
Data i miejsce urodzenia	14 października 1918 Warszawa
Data i miejsce śmierci	14 stycznia 2008 Warszawa
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Jan Kreczmar
Lata aktywności	1938–1980
Odznaczenia

Grób rodziny Kreczmarów na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Justyna Florentyna Kreczmarowa (ur. 14 października 1918 w Warszawie, zm. 14 stycznia 2008 tamże) – polska aktorka teatralna i filmowa, pedagog akademicki.

Życiorys

Córka Zygmunta Karpińskiego. Była absolwentką Studia Wandy Siemaszkowej we Lwowie. W 1939 zdała eksternistyczny egzamin aktorski. W 1939 występowała (początkowo pod nazwiskiem Justyna Karpińska) w teatrze w Stanisławowie, po wybuchu II wojny światowej w Państwowym Polskim Teatrze Dramatycznym we Lwowie (1940–1941). Gdy Lwów zajęli Niemcy, wraz z mężem Janem Kreczmarem przedostała się do Warszawy, gdzie pracowała w kawiarni „U Elny Gistedt” jako kelnerka, a mąż jako barman. Uczęszczała na lekcje śpiewu do Andy Kitschman i na rytmikę do Janiny Mieczyńskiej. Współpracowała z Teatrem Komedia w Warszawie (1941–1942). Gdy wybuchło powstanie warszawskie przebywała z mężem na wsi, gdzie urodził się ich syn Adam. Od 1944 razem z mężem występowała w Teatrze Wojska Polskiego w Lublinie.

Po wojnie grała na scenach teatrów w Łodzi, Katowicach i Warszawie w Teatrze Polskim, w którym pracowała nieprzerwanie od 1946 do 1980, kiedy przeszła na emeryturę. Była członkinią Kabaretu Dudek. W latach 1948–1985 występowała w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia.

Była też pedagogiem w PWST w Warszawie (1955–1967).

Matka satyryka i poety Adama Kreczmara oraz teściowa satyryka Krzysztofa Daukszewicza – żonatego z jej córką Małgorzatą Janiną Kreczmar (1953–2006).

Zmarła w Warszawie, pochowana w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 190-5,6-24,25).

Filmografia

• 1948: Ulica Graniczna – Wanda, córka Kuśmiraka
• 1951: Młodość Chopina – Zuska, służąca Chopinów
• 1967: Zbrodnia lorda Artura Savile’a – Lady Gladys Wintermere
• 1967: Twarzą w twarz – żona Kozłowskiego
• 1988: Dziewczynka z hotelu Excelsior – starsza pani

Teatr TV

• 1958: Apollo z Bellac jako Teresa
• 1961: Przesada jako pani domu
• 1962: Jestem dorosły
• 1965: Damy i huzary jako Panna Aniela
• 1965: Stanisław i Bogumił jako Wszesława
• 1968: Czy to jest miłość jako Przyjaciółka
• 1969: Pan inspektor przyszedł jako pani Birling
• 1972: Pod własnym dachem jako Hilda Midway
• 1973: Szczęście Frania jako Lipowska
• 1974: Małżeństwo Antoniny jako Konsulowa
• 1974: Śmierć w samochodzie jako Leokadia Rumicka
• 1976: Morderstwo odkrywa prawdę jako pani Thatcher

Spektakle teatralne

• 1942 – Kocham cztery kobiety, Teatr Komedia w Warszawie, jako pokojówka
• 1945 – Wesele, Teatr Wojska Polskiego w Łodzi, jako Zosia
• 1946 – Świerszcz za kominem, Teatr Powszechny, jako żona Piribingla
• 1947 – Pan inspektor przyszedł, Teatr Polski w Warszawie, jako Sheila Birling
• 1949 – Mąż i żona, Teatr Polski w Warszawie, jako Justysia
• 1952 – Pułkownik Foster przyznaje, Teatr Polski w Warszawie, jako Li Ao Yang
• 1955 – Dom kobiet, Teatr Polski w Warszawie, jako Ewa Łasztówna
• 1957 – Oficer werbunkowy, Teatr Polski w Warszawie, jako Wiktoria Balance
• 1958 – Obrona Ksantypy, Teatr Polski w Warszawie, jako Ksantypa
• 1960 – Ich czworo, Teatr Polski w Warszawie, jako żona
• 1961 – Wesele, Teatr Polski w Warszawie, jako Gospodyni
• 1963 – Bracia Karamazow, Teatr Polski w Warszawie, jako Gruszeńka
• 1967 – Wędka Feniksany, Teatr Polski w Warszawie, jako Feniksana
• 1972 – Lęki poranne, Teatr Polski w Warszawie, jako Bednarkowa
• 1973 – Świętoszek, Teatr Polski w Warszawie, jako Doryna
• 1975 – Pigmalion, Teatr Polski w Warszawie, jako pani Eynsford Hill
• 1978 – Owca, Teatr Polski w Warszawie, jako żona Wiszącego
• 1979 – Gorzkie żale w stróżówce, Teatr Polski w Warszawie, jako Jonasowa
• 1981 – Pan Tadeusz, Teatr Polski w Warszawie, jako Podkomorzyna
• 1983 – Maestro Jarosław, Teatr Polski w Warszawie, jako Portierka
• 1987 – Krótka noc, Teatr Polski w Warszawie, jako Stara aktorka

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1966)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 lipca 1955)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)

Linki zewnętrzne

• Justyna Kreczmarowa w bazie Filmweb
• Justyna Kreczmarowa w bazie filmpolski.pl
• Justyna Kreczmarowa, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .