Józef Mazurek
Józef Mazurek (1924) | |
Data urodzenia |
17 listopada 1893 |
---|---|
Data śmierci |
27 stycznia 1959 |
Narodowość |
polska |
Rodzice |
Antoni, Marianna |
Małżeństwo | |
Krewni i powinowaci |
Jan Sadlak (wuj) |
Odznaczenia | |
por. dr Józef Mazurek (przed 1929) | |
major | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy |
Józef Mazurek[1] (ur. 17 listopada 1893 w Bzitem[2], zm. 27 stycznia 1959) – polski lekarz z tytułem doktora, sportowiec, trener, wykładowca, autor podręczników i wojskowy.
Osiągnięcia sportowe
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 17 listopada 1893[2][3]. W latach 1920–1927 czterokrotny mistrz Polski jako sternik osad wioślarskich (1920 – czwórki; 1923 – czwórki; 1925 – ósemki; 1927 – czwórki). Trzykrotny uczestnik Mistrzostw Europy w wioślarstwie (1925, 1926, 1927). Lekarz polskiej ekipy olimpijskiej w St. Moritz i Amsterdamie (1928). Doradca przy programowaniu kursu instruktorów narciarskich-lotników w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (1934–1935). Reprezentował Polskę na Międzynarodowym Kongresie Lekarskim dla wychowania fizycznego i sportu, odbywającym się w St. Moritz z okazji zimowych igrzysk olimpijskich w 1928 r. Kongres ten postanowił stworzyć Międzynarodowy Związek Lekarski dla Wychowania Fizycznego i Sportu, później przekształcony w Międzynarodową Federację Medycyny Sportowej (FIMS)[4].
Służba wojskowa, praca naukowa i zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Jesienią 1913 rozpoczął studia na wydziale lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego[2]. Po ewakuacji, kontynuował studia na wydziale lekarskim na Uniwersytecie Kijowskim (1915–1918), następnie wstąpił do wojska polskiego i uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Uczestnik III powstania śląskiego. Pełnił obowiązki lekarza naczelnego 3 Pułku Piechoty[5]. Został awansowany do stopnia porucznika podlekarza w korpusie oficerów sanitarnych ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1921[6], następnie zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1921[7][8]. W 1923, 1924 jako młodszy lekarz 24 pułku piechoty i 2 Batalionu Sanitarnego był odkomenderowany na studia na Uniwersytet Warszawski[9][7]. Tam ukończył studia uzyskując tytuł doktora nauk medycznych. Pracował w Centralnej Wojskowej Szkole Gimnastyki i Sportów (CSWGiS) w Poznaniu (1926–1929), gdzie od 8 listopada 1927 był lekarzem szkoły, a ponadto był tam instruktorem wioślarstwa i narciarstwa, wykładał higienę i teorię masażu, a ponadto jako lekarz sportowy towarzyszył kadrze Polski na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1928[10]. Następnie jako naczelny lekarz w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego (CIWF) w Warszawie (1929–1932)[11]. Został awansowany do stopnia kapitana lekarza ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931[12]. W 1932 był oficerem lekarzem w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego (1932). Następnie funkcjonował jako naczelny lekarz Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (1938–1939) i kierownik wychowania fizycznego Centrum Wyszkolenia Sanitarnego (1935–1938), ordynator 7 Szpitala Okręgowego w Poznaniu i 1 Szpitala Okręgowego w Poznaniu[4].
Od 1935 do wybuchu wojny, wykładowca Teorii Wychowania Fizycznego na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego i jednocześnie Kierownik Wychowania Fizycznego Młodzieży Akademickiej w Warszawie. Wykładowca higieny i masażu w CWSGiS w Poznaniu, wykładał ponadto podstawy masażu sportowego w CIWF[4].
Major Wojska Polskiego. W kampanii wrześniowej 1939 roku szef sanitarny 55 DP (Armia „Kraków”)[13], z którą przeszedł cały szlak bojowy[14]. Podczas okupacji lekarz polikliniki położniczej w Warszawie, a później lekarz domowy Ubezpieczalni Społecznej w Tomaszowie Lubelskim[15].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[16]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[17]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości (1928)
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Autor m.in.:
- Mazurek J. Fizjologiczne podstawy oddychania w wioślarstwie. Sport Wodny, 1927, 3(7): 121–122.
- Mazurek J. Wrażenia z II-giej Zimowej Olimpjady w St. Moritz. Przegląd Sportowo-Lekarski, 1929; 1(1): 78–83.
- Mazurek J. Zaprawa marszowa. Wydawnictwo Druk „Kadra”, Warszawa, 1930.
- Mazurek J. Wioślarstwo kobiece. Gł. Księgarnia Wojskowa, Warszawa, 1936; Rożniatowski T. Mój żywot lekarza wojskowego. Wydawnictwo MON, Warszawa, 1987, s. 67–68; Szydłowski Z.
- Mazurek J. Badania kwalifikacyjne kandydatów do C. I. W. F. Przegląd Sportowo-Lekarski, 1929; 1: 297; Wielkie Regaty Międzynarodowe i o Mistrzostwo Polski. Bydgoszcz, 30–31 VII 1927. Sport Wodny, 1927; 3(11): 206.
Życie osobiste
[edytuj | edytuj kod]Syn Antoniego właściciela majątku Bzite Krupskie[18] i Marianny z Sadlaków[19], jej brat Jan Sadlak – był prezesem partii Zjednoczenie Ludowe i PSL Piast. Żona – Alina Hulanicka.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W ewidencji wojskowej określany jako Józef Mazurek II.
- ↑ a b c Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik: Sportowcy dla niepodległej. Opowieść na rok powstań śląskich. 2021, s. 114. ISBN 978-83-962258-2-5.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923, 1924
- ↑ a b c H. Kuński: Słownik biograficzny medycyny sportowej w „Medycynie sportowej”, 142/2003
- ↑ Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik: Sportowcy dla niepodległej. Opowieść na rok powstań śląskich. 2021, s. 115. ISBN 978-83-962258-2-5.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1207.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1028.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 740.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 195, 1135.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 71.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 826.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 331.
- ↑ L. Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1976, s. 263, P. Saja: Armia Lublin 1939, Toruń 2003, s. 311, W. Stebnik: Armia Kraków 1939, Warszawa 1989, s. 692.
- ↑ Przebieg służby wojskowej w Aktach personalnych CAW (Centralne Archiwum Wojskowe), tap. 2851/34/54
- ↑ Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik: Sportowcy dla niepodległej. Opowieść na rok powstań śląskich. 2021, s. 123. ISBN 978-83-962258-2-5.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 74, poz. 120 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i rozwoju sportu”.
- ↑ Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik: Sportowcy dla niepodległej. Opowieść na rok powstań śląskich. 2021, s. 116. ISBN 978-83-962258-2-5.
- ↑ Spis Alfabetyczny Obywateli Ziemskich Królestwa Polskiego ze wskazaniem ostatniej stacji pocztowej, Warszawa 1909
- ↑ Akt chrztu z dnia 5.11.1893 nr 462/1893 - w zbiorach Archiwum Państwowego w Lublinie
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Alojzy Pawełek: Centralna Wojskowa Szkoła Gimnastyki i Sportów w Poznaniu 1921–1929. Poznań: Główna Księgarnia Wojskowa, 1929.
- Absolwenci Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego
- Polscy wioślarze
- Działacze AZS Warszawa
- Kapitanowie lekarze II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Armii Krajowej
- Uczestnicy III powstania śląskiego
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1893
- Wykładowcy Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie
- Wykładowcy Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego
- Zmarli w 1959
- Oficerowie Centralnej Wojskowej Szkoły Gimnastyki i Sportów