Przejdź do zawartości

Józef Zych (podpułkownik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Zych
Ilustracja
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data urodzenia

29 sierpnia 1887

Data śmierci

1942

Przebieg służby
Lata służby

do 1935

Siły zbrojne

Cesarsko-królewska Obrona Krajowa
Wojsko Polskie

Jednostki

2 Pułk Strzelców Podhalańskich
43 Pułk Piechoty
PKU Siedlce
PKU Sanok

Stanowiska

dowódca batalionu
kwatermistrz pułku
zastępca dowódcy pułku
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie) Medal Niepodległości Medal Waleczności (Austro-Węgry)
Tablica nagrobna na cmentarzu w Chochołowie

Józef Zych (ur. 29 sierpnia 1887, zm.1942r.) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 29 sierpnia 1887 w Witowie k. Zakopanego. Podczas I wojny światowej służył w szeregach c. i k. Armii. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1915 w korpusie oficerów rezerwy. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Strzelców Nr 32[1].

Z dniem 1 listopada 1918 został przydzielony do 20 Pułku Piechoty. 3 kwietnia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917, zaliczony do I Rezerwy armii i powołany do służby czynnej na czas wojny[2]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 434. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 2 Pułk Strzelców Podhalańskich w Sanoku[3]. W następnym roku pełnił w tym pułku służbę na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu sztabowego[4], w 1924 – kwatermistrza pułku[5], a w 1925 – dowódcy I batalionu[6]. 26 stycznia 1928 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 roku i 29. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W kwietniu tego roku został przeniesiony do 43 Pułku Piechoty w Dubnie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[8][9]. W grudniu 1929 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Siedlce na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta[10][11]. W czerwcu 1933 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Sanok na stanowisko komendanta[12]. W 1934 został wybrany członkiem zarządu sanockiego oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża[13]. Z dniem 31 sierpnia 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku[14]. Zmarł w 1942r. został pochowany na cmentarzu w Chochołowie.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Lista starszeństwa c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 104, 345.
  2. Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 41 z 1919 roku, poz. 1302, 1324.
  3. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 34.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 379, 403.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 328, 347.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 276.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 19.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 140.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 59, 168.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 382.
  11. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 21, 523.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 139.
  13. Starostwo powiatowe w Sanoku. Stowarzyszenia i związki 1930–1939 (zespół 23, sygn. 17, nr mikr. 160760). Archiwum Państwowe w Przemyślu, s. 356, 358.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 85.
  15. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  16. M.P. z 1939 r. nr 131, poz. 307 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  17. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 100 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]