Kajetan Dubiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kajetan Dubiel
pułkownik SW pułkownik SW
Data urodzenia

1958

Przebieg służby
Lata służby

od 1990

Formacja

Służba Więzienna

Stanowiska

dyrektor generalny SW (2009–2010)

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Kajetan Emil Dubiel (ur. 1958) – polski działacz społeczny, funkcjonariusz Służby Więziennej, pułkownik SW, dyrektor generalny tej formacji od 18 listopada 2009 do 28 września 2010.

W 1982 ukończył studia socjologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował następnie jako wychowawca w sanatorium w Zagórzu na oddziale dla nieletniej młodzieży uzależnionej od narkotyków. W 1987 założył Młodzieżowy Ośrodek Rehabilitacyjny w Kazuniu-Bielanach[1].

W latach 1999–2002 był koordynatorem Polish Prisons Procject w ramach International Harm Reduction Development Programme, zaś w latach 2003–2005 – programu szkoleniowego z przeciwdziałania narkomanii dla więziennictw Litwy, Łotwy, Estonii i obwodu królewieckiego. Współpracował jako ekspert z Sejmową Podkomisją do Opracowania Projektu Ustawy o Przeciwdziałaniu Narkomanii w latach 1995–1996, a także jako członek komisją Krzysztofa Krajewskiego ds. nowelizacji tejże ustawy w latach 2008–2009. Członek Rady Głównej ds. Pomocy Postpenitencjarnej i Społecznej Readaptacji Skazanych przy Ministrze Sprawiedliwości od 2000[1].

Od 1990 roku pracuje w Służbie Więziennej, początkowo koordynował pracę oddziałów terapeutycznych. Od 2000 do 2009 roku sprawował funkcję dyrektora Biura Penitencjarnego w Centralnym Zarządzie Służby Więziennej[1]. 28 listopada 2009 powołany na stanowisko dyrektora generalnego Służby Więziennej w miejsce Pawła Nasiłowskiego. Stał się obiektem krytyki m.in. Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka po udzieleniu wywiadu, w którym opowiedział się za zmianami w więziennictwie dotyczącymi używania siły[2]. Podał się do dymisji z dniem 28 września 2010 z powodu kontrowersji wokół podróży służbowej do Mongolii[3]. Zastąpił go Jacek Włodarski.

Był żonaty, pozostaje z żoną w stanie separacji[4].

W 2002 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c płk Kajetan Dubiel. czat.wp.pl. [dostęp 2017-06-20].
  2. Ewa Siedlecka: Z więźniami trzeba ostro?. wyborcza.pl, 19 marca 2010. [dostęp 2017-06-20].
  3. Szef więziennictwa płk Dubiel odchodzi ze stanowiska. onet.pl, 30 września 2010. [dostęp 2017-06-20].
  4. Piotr Nisztor: Afera z mieszkaniami w Służbie Więziennej. Rzeczpospolita, 28 marca 2011. [dostęp 2017-06-20].
  5. M.P. z 2002 r. nr 19, poz. 333