Kamienica Dawida Sendrowicza w Łodzi
 nr rej. A/64 z 20.01.1971[1]
| |
 Kamienica Dawida Sendrowicza | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Architekt | |
| Kondygnacje |
4 |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ukończenie budowy | |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele |
Z. Liebermann |
Położenie na mapie Łodzi  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
 51°46′29,11″N 19°27′19,31″E/51,774753 19,455364
| |
Kamienica Dawida Sendrowicza – kamienica znajdująca się przy ul. Piotrkowskiej 12 (róg ul. Rewolucji) w Łodzi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie na posesji stały dwa parterowe drewniane budynki, które kilkukrotnie zmieniały właścicieli. Od roku 1874 posesja należała Dawida Sendrowicza, który był właścicielem posesji do 1908 roku[2]. Kamienica powstała w latach 1897–1898[3] według projektu architekta Dawida Lande, na zamówienie właściciela[2]. W 1908 roku kamienicę nabył Z. Liebermann.
Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem A/64 z 20.01.1971[1].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Na czterokondygnacyjnym, eklektycznym budynku z mansardowym dachem znajdują się motywy neoromańskie, neogotyckie, neorenesansowe i barokowe[2]. Wykusz nakryty jest hełmem[2], a dwa pseudoryzality ze szczytami ozdobione są m.in. płaskorzeźbami smoków i delfinów.
Kamienica jest przykładem wpływu architektury na zmianę charakteru śródmieścia Łodzi z przemysłowego na wielkomiejski[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023 [dostęp 2020-02-07].
- ↑ a b c d Anna Rynkowska, Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 192, ISBN 978-83-939822-4-0.
- ↑ a b Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer pierwszy. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-4-3.