Karol Jonscher (starszy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Jonscher
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1850
Lublin

Data i miejsce śmierci

14 maja 1907
Łódź

Zawód, zajęcie

lekarz

Rodzice

Karol Józef Jonscher

Dzieci

Karol Gustaw Jonscher

Grób Karola Jonschera na Starym Cmentarzu w Łodzi

Karol Jonscher (ur. 14 lutego 1850 w Lublinie, zm. 14 maja 1907 w Łodzi) – lekarz, społecznik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn pastora Karola Józefa i Agaty Karolin Hovelki z rodu Heweliusza. Po ukończeniu lubelskiego gimnazjum studiował na Wydziale Medycznym Szkoły Głównej w Warszawie[1], a później na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach i praktyce w Wiedniu w 1873 przybył do Łodzi. Od początku swojej pracy zawodowej włączył się w działania społeczne prowadzące do poprawy warunków sanitarnych i zdrowotnych w dynamicznie rozwijającej się dziewiętnastowiecznej Łodzi. Był współorganizatorem Obywatelskiego Komitetu Pomocy Biednym przekształconego później w Łódzkie Chrześcijańskie Towarzystwo Dobroczynności, którego prezesem został w 1905. Był również współorganizatorem utworzonego w 1886 Towarzystwa Lekarskiego Łódzkiego, którego prezesem został w 1897 i funkcję tę pełnił do końca życia. Współtworzył także Towarzystwo Pogotowia Ratunkowego założone w 1899, jak również był współtwórcą Oddziału Łódzkiego Towarzystwa Higienicznego „Kropla Mleka”[2], w którym zajmował się krzewieniem higieny wieku niemowlęcego i dziecięcego.

Opieką lekarską otoczył najbardziej potrzebujących robotników łódzkich. Był pomysłodawcą powstania pierwszego szpitala dla robotników. To on, jako domowy lekarz Karola Scheiblera, dał pomysł budowy przyfabrycznego szpitala służącego robotnikom. Wybudowano go w latach 1882–1884, według projektu przypisywanego Hilaremu Majewskiemu. Gotowy obiekt został poświęcony i oddany do użytku 1 września 1884 roku - obecnie szpital im. dr. K. Jonschera.

Był współorganizatorem szpitala dla nerwowo i psychicznie chorych „Kochanówka” (1902; obecnie szpital im. dr. J. Babińskiego) w Kochanówce oraz szpitala dla dzieci (szpital Anny Marii, obecnie szpital im. dr. J. Korczaka przy al. Piłsudskiego 71)[1].

Pochowany został na Starym Cmentarzu przy ulicy Ogrodowej w Łodzi. Pomnik nagrobny wykonał Antoni Urbanowski.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Z małżeństwa z Marią z Weilów miał syna, również Karola, profesora pediatrii Uniwersytetu Poznańskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Niemieckimi śladami po "Ziemi Obiecanej", praca zbiorowa pod red. Krystyny Radziszewskiej, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Literatura, 1997, s- 190, ISBN 83-87080-43-8.
  2. Biegańska-Płonka Maria, „Kropla Mleka” w Łodzi w latach 1918–1939 – osiągnięcia w profilaktyce dziecięcej; sukces, ale jaki? „Przegląd Pediatryczny” 2008 nr 4(38), s. 302-306.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]