Przejdź do zawartości

Karol Rybasiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Rybasiewicz
Wilczyński
podporucznik piechoty podporucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia

17 września lub 5 października 1891
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 lipca 1916
Kostiuchnówka

Przebieg służby
Lata służby

1914–1916

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 Pułk Piechoty

Stanowiska

komendant plutonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości z Mieczami

Karol Rybasiewicz, ps. „Wilczyński” (ur. 17 września lub 5 października 1891 w Warszawie, zm. 6 lipca 1916 pod Kostiuchnówką) – działacz niepodległościowy, oficer Legionów Polskich, dziennikarz, komendant Polskich Drużyn Strzeleckich, członek komendy Polskiej Organizacji Wojskowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył szkołę średnią w Warszawie, następnie studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Uczęszczał także na kursy handlowe.

Działacz niepodległościowy od 1910, gdy wstąpił do Organizacji Młodzieży Narodowej. Następnie więziony przez władze carskie przez 3 miesiące. Był zastępcą komendanta organizacji wojskowej im. mjr. Waleriana Łukasińskiego. Był także działaczem skautingowym (w 1912 założył drużynę w Wołominie). W 1912 został ponownie aresztowany, w więzieniu przesiedział niecały rok. W 1912 w Krakowie wstąpił do Polskich Drużyn Strzeleckich. Następnie ponownie przebywał w Warszawie, gdzie pracował jako dziennikarz. Od jesieni 1913 do wiosny 1914 sprawował funkcję komendanta III okręgu PDS (obejmującego zabór rosyjski). W styczniu 1914 wziął udział w kursie PDS w Rabce, a w miesiącach letnich tego samego roku był uczestnikiem kursu oficerskiego w Nowym Sączu.

Po wstąpieniu do Legionów Polskich, został wysłany przez Józefa Piłsudskiego do Warszawy. Tam został ponownie komendantem PDS w zaborze rosyjskim, a następnie objął dowództwo nad połączonymi PDS i Związkiem Walki Czynnej[1]. Później sprawował funkcję członka komendy Polskiej Organizacji Wojskowej, a także komendanta okręgu POW w Radomiu.

Zimą 1915 został podporucznikiem. Od lipca 1915 w składzie I Brygady Legionów Polskich. Dowodził w niej plutonem w 1 kompanii I batalionu 1 pułku piechoty. Zginął podczas odwrotu spod Kostiuchnówki.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]