Kazimierz Aleksander Doktorowicz-Hrebnicki
 Herb Ostoja | |
| wojski połocki cześnik połocki towarzysz husarski | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci |
przed 1673 |
| Ojciec |
Mikołaj Doktorowicz-Hrebnicki |
| Matka |
Anna Wojna |
| Żona |
Barbara Chrapowicka |
| Dzieci |
Anna Rypińska |
Kazimierz Aleksander Doktorowicz-Hrebnicki herbu Ostoja (zm. przed 1673) – wojski połocki, cześnik połocki, towarzysz husarski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Kazimierz Aleksander Doktorowicz-Hrebnicki należał do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców). Przodkowie Hrebnickiego wywodzili się z Wielkiego Księstwa Litewskiego[1]. Jego rodzina była wymieniana przez Kaspra Niesieckiego[2], Adama Bonieckiego[1], Teodora Żychlińskiego[3] i innych polskich heraldyków i genealogów.
Kazimierz Aleksander Doktorowicz-Hrebnicki był synem Mikołaja Hrebnickiego, pana na Obolu i Anny Wojnianki. Jego małżonką była Barbara Chrapowicka, z którą miał córki: Annę Rypińską i Eleonorę Konińską oraz synów: Michała Kazimierza, Józefa i Kazimierza[4]. Posiadał liczne dobra ziemskie. Odziedziczył Obol, wszedł w posiadanie majątków: Kurszliki (dziś Kuszliki), Muszniewicze, Huszczyno i Plutycze[4][5]. Ponadto uzyskał przywilej na pobieranie cła na rzece Obol[6].
Kazimierz Aleksander Doktorowicz-Hrebnicki sprawował liczne funkcje i urzędy. Dnia 19 VI 1659 r. został nominowany na urząd wojskiego połockiego, który piastował do 1667 r. Potem był cześnikiem połockim w latach 1668–1671. W roku 1659 wzmiankowany jako towarzysz husarski[7]. Według Żychlińskiego był także starostą orlejskim[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. VII, s. 371-373.
- ↑ K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 387.
- ↑ T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. VIII, s. 136-142.
- ↑ a b A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. VII, s. 372.
- ↑ A. A. Majewski, Marszałek wielki litewski Aleksander Hilary Połubiński (1626-1679). Działalność polityczno-wojskowa, praca doktorska napisana pod kierunkiem prof. dr. hab. M. Nagielskiego, UW, Warszawa 2014, s. 120, 216.
- ↑ a b T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. VIII, s. 137.
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Ziemia połocka i województwo połockie XIV–XVIII wiek, t. V, pod redakcją H. Lulewicza, Warszawa 2018, s. 84, 243, 270.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. VII, s. 371-373.
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 387.
- S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. V, s. 206-207.
- T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. VIII, s. 136-142.
- Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Ziemia połocka i województwo połockie XIV–XVIII wiek, t. V, pod redakcją H. Lulewicza, Warszawa 2018, s. 84, 243, 270.
- A. A. Majewski, Marszałek wielki litewski Aleksander Hilary Połubiński (1626-1679). Działalność polityczno-wojskowa, praca doktorska napisana pod kierunkiem prof. dr. hab. M. Nagielskiego, UW, Warszawa 2014, s. 120, 216.