Kijanka (wieś)
Na mapach: 
51°16′01″N 21°44′27″E/51,266944 21,740833
51°16′01″N 21°44′27″E/51,266944 21,740833
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2023) |
149[2] |
| Strefa numeracyjna |
48 |
| Kod pocztowy |
27-312[3] |
| Tablice rejestracyjne |
WLI |
| SIMC |
0616250 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu lipskiego  | |
Położenie na mapie gminy Chotcza  | |
| 51°16′01″N 21°44′27″E/51,266944 21,740833[1]
| |
Kijanka – wieś sołecka[4] w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie lipskim, w gminie Chotcza[5][6].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0616267 | Kolonia Kijanka | część wsi |
| 0616273 | Mała Wieś | część wsi |
| 0616280 | Pod Rzeką | część wsi |
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Wieś w powiecie radomskim w województwie sandomierskim w XVI wieku była własnością kasztelana lubelskiegoAndrzeja Firleja[7].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętej Trójcy w Chotczy Dolnej[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 53233
- ↑ Raport o stanie gminy Chotcza w 2023. Liczba mieszkańców w dn. 31.12.2023 s. 8
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 471 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Portal samorzad.gov.pl. Sołectwa gminy Chotcza
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 104.
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kijanka 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 58.
