
Kikinda
| |||
![]() | |||
| |||
Państwo | ![]() | ||
Prowincja autonomiczna | ![]() | ||
Okręg | północnobanacki | ||
Miasto | Kikinda | ||
Burmistrz | Branislav Blažić | ||
Wysokość | 173 m n.p.m. | ||
Populacja (2011) • liczba ludności |
38 065[1] | ||
Nr kierunkowy | +381 0230 | ||
Kod pocztowy | 23300 | ||
Tablice rejestracyjne | KI | ||
Położenie na mapie Wojwodiny ![]() | |||
Położenie na mapie Serbii ![]() | |||
![]() | |||
Strona internetowa |
Kikinda (cyr. Кикинда, węg. Nagykikinda, rum. Chichinda Mare, słow. Kikinda) – miasto w północnej Serbii, w Wojwodinie, stolica okręgu północnobanackiego, siedziba miasta Kikinda. Leży przy granicy z Rumunią. W 2011 roku liczyło 38 065 mieszkańców[1].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Miasto znajduje się w północnej części okręgu Banat, w niewielkiej odległości od granicy serbsko-rumuńskiej. Teren płaski, głównie rolniczy. Klimat ciepły umiarkowany. Miasta w niedalekiej odległości Kikindy, również należące do tego okręgu: Mokrin, Iđoš, Bašaid, Bikač, Banatska Topola, Rusko Selo, Novi Kozarci, Banatsko Veliko Selo, Nakovo i Sajan.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wykopaliska archeologiczne ujawniły stare osady na terenie dzisiejszego miasta. W 1423 r. miasto wchodziło w skład dóbr Królów Węgierskich jako Nađ Kekenj. W XVIII w. miasto było ośrodkiem dystryktu, a w 1893 r. otrzymuje status wolnego królewskiego miasta. W 1941 r., podczas wojny narodowowyzwoleńczej, ma miejsce organizacja specjalnych grup oporu, w których skład wchodziły partyzantki Kikindy, Mokrinu oraz inne.
Kultura[edytuj | edytuj kod]
Miasto posiada takie zabytki i obiekty z możliwością zwiedzania, jak: Muzeum Narodowe, Archiwum Historyczne, Prawosławne cerkwie z pracami Teodora Ilića Češljara, budowle z I poł. XIX w., tablica poświęcona pamięci rozstrzelanym partyzantom walczącym o wolność miasta, która znajduje się na dziedzińcu budynku władz, replika mamuta Kiki, którego kości znajdują się w Muzeum. Od roku 1982 istnieje Międzynarodowe Sympozjum Rzeźb Terakotowych Terra, której kolekcja ponad tysiąca rzeźb stanowi unikatową kolekcję nowoczesnej rzeźby terakotowej na świecie.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Najbardziej rozwinięty jest sektor budowlany, dzięki rozwojowi produkcji materiałów budowlanych, a także zakłady przetwórstwa spożywczego w rolnictwie. W mieście działa również odlewnia żeliwa i tempery. Dochody przynoszą także centrum rekreacji, miejsca udostępnione do polowań oraz kanał DTD udostępniony dla wędkarstwa.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
![]() |
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Jimbolia, Rumunia
Kiskunfélegyháza, Węgry
Kondoros, Węgry
Medgidia, Rumunia
Nagydobos, Węgry
Narwik, Norwegia
Nacerat Illit, Izrael
Prijedor, Bośnia i Hercegowina
Silistra, Bułgaria
Szolnok, Węgry
Żylina, Słowacja
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Popis stanovništva, domaćinstava i stanova 2011. u Republici Srbiji (serb.). Republički zavod za statistiku. [dostęp 2019-08-12].
|