Klaus Kröll

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klaus Kröll
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1980
Öblarn

Klub

Sport Union Öblarn

Wzrost

186 cm

Debiut w PŚ

8.01 2000, Chamonix
(30. miejsce - zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

8.01 2000, Chamonix
(30. miejsce - zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

14.12 2002, Val d’Isère (2. miejsce - zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Pra Loup 1999 Zjazd
złoto Québec 2000 Supergigant
srebro Québec 2000 Zjazd
Puchar Świata (Zjazd)
Mała Kryształowa Kula
2011/2012
2. miejsce
2008/2009
2. miejsce
2012/2013
3. miejsce
2010/2011
Strona internetowa

Klaus Kröll (ur. 24 kwietnia 1980 w Öblarn) – austriacki narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Klaus Kröll pojawił się 2 grudnia 1995 roku w Annaberg, gdzie w zawodach Citizen Race w slalomie nie ukończył drugiego przejazdu. W 1999 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Pra Loup, zdobywając złoty medal w zjeździe. Wyprzedził tam dwóch rodaków: Kurta Engla oraz Thomasa Graggabera. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Québecu zwyciężył w supergigancie, a w biegu zjazdowym był drugi za Graggaberem.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 8 stycznia 2000 roku w Chamonix, zajmując 30. miejsce w zjeździe. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 14 grudnia 2002 roku w Val d’Isère, kończąc zjazd na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił na podium dwóch innych Austriaków: Stephana Eberhartera oraz Andreasa Schifferera. W kolejnych latach wielokrotnie plasował się na podium, w tym 23 stycznia 2009 roku w Kitzbühel odniósł swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo, wygrywając supergiganta. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2011/2012, kiedy zajął siódmą pozycji w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji zjazdu wywalczył Małą Kryształową Kulę. W klasyfikacji zjazdy był też drugi w sezonach 2008/2009 i 2012/2013 oraz trzeci w sezonie 2010/2011.

W 2006 roku wystartował w zjeździe na igrzyskach olimpijskich w Turynie, kończąc rywalizację na 22. pozycji. Wynik ten powtórzył podczas igrzysk w Soczi w 2014 roku, a na rozgrywanych w międzyczasie igrzyskach olimpijskich w Vancouver był dziewiąty. Był też między innymi czwarty w zjeździe na mistrzostwach świata w Schladming w 2013 roku. Walkę o medal przegrał tam z Francuzem Davidem Poissonem o 0,38 sekundy.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
22. 12 lutego 2006 Włochy Turyn Zjazd 1:48,80 min +2,11 s Francja Antoine Dénériaz
9. 15 lutego 2010 Kanada Vancouver Zjazd 1:54,31 min +0,56 s Szwajcaria Didier Défago
22. 9 lutego 2014 Rosja Soczi Zjazd 2:06,23 min +2,27 s Austria Matthias Mayer

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
10. 4 lutego 2009 Francja Val d’Isère Supergigant 1:19,41 min +1,79 s Szwajcaria Didier Cuche
9. 7 lutego 2009 Francja Val d’Isère Zjazd 2:07,01 min +1,60 s Kanada John Kucera
11. 12 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Zjazd 1:58,41 min +2,17 s Kanada Erik Guay
4. 9 lutego 2013 Austria Schladming Zjazd 2:01,32 min +1,35 s Norwegia Aksel Lund Svindal

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 10 marca 1999 Francja Pra Loup Zjazd 1:08,50 min - -
DSQ 11 marca 1999 Francja Pra Loup Supergigant 1:11,87 min - Austria Manfred Gstatter
2. 21 lutego 2000 Kanada Québec Zjazd 1:10,77 min +0,08 s Austria Thomas Graggaber
1. 22 lutego 2000 Kanada Québec Supergigant 1:15,69 min - -

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Austria Kitzbühel23 stycznia 2009 (supergigant)
  2. Norwegia Kvitfjell7 marca 2009 (zjazd)
  3. Szwajcaria Wengen15 stycznia 2011 (zjazd)
  4. Francja Chamonix3 lutego 2012 (zjazd)
  5. Norwegia Kvitfjell2 marca 2012 (supergigant)
  6. Norwegia Kvitfjell3 marca 2012 (zjazd)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Francja Val d’Isère14 grudnia 2002 (zjazd) – 2. miejsce
  2. Niemcy Garmisch-Partenkirchen28 stycznia 2006 (zjazd) – 2. miejsce
  3. Norwegia Kvitfjell29 lutego 2008 (zjazd) – 3. miejsce
  4. Włochy Bormio28 grudnia 2008 (zjazd) – 2. miejsce
  5. Austria Kitzbühel24 stycznia 2009 (zjazd) – 3. miejsce
  6. Norwegia Kvitfjell6 marca 2010 (zjazd) – 3. miejsce
  7. Francja Chamonix29 stycznia 2011 (zjazd) – 3. miejsce
  8. Norwegia Kvitfjell12 marca 2011 (zjazd) – 2. miejsce
  9. Norwegia Kvitfjell13 marca 2010 (supergigant) – 2. miejsce
  10. Stany Zjednoczone Beaver Creek2 grudnia 2011 (zjazd) – 3. miejsce
  11. Włochy Bormio29 grudnia 2011 (zjazd) – 3. miejsce
  12. Austria Kitzbühel21 stycznia 2012 (zjazd) – 3. miejsce
  13. Kanada Lake Louise24 listopada 2012 (zjazd) – 3. miejsce
  14. Szwajcaria Wengen19 stycznia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
  15. Niemcy Garmisch-Partenkirchen23 lutego 2013 (zjazd) – 3. miejsce
  16. Norwegia Kvitfjell2 marca 2013 (zjazd) – 3. miejsce
  17. Kanada Lake Louise30 listopada 2013 (zjazd) – 2. miejsce
  18. Szwajcaria Wengen16 stycznia 2016 (zjazd) – 3. miejsce
  • W sumie (6 zwycięstw, 7 drugich i 11 trzecich miejsc)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]