Kościół Świętego Jana Chrzciciela w Komajach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
kościół Świętego Jana Chrzciciela
Касцёл Яна Хрысціцеля y Камаях
212Г000592
kościół parafialny
Ilustracja
Widok kościoła
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Miejscowość

Komaje

Wyznanie

katolickie

Kościół

Kościół łaciński

Parafia

Parafia św. Jana Chrzciciela w Komajach

Wezwanie

św. Jana Chrzciciela

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św. Kazimierza i św. Stanisława Biskupa

Cudowne wizerunki

obraz Matki Bożej Częstochowskiej

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „kościół Świętego Jana Chrzciciela”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „kościół Świętego Jana Chrzciciela”
Ziemia55°03′37,0″N 26°36′19,0″E/55,060278 26,605278
Strona internetowa

Kościół Świętego Jana Chrzciciela[1] (biał. Касцёл Яна Хрысціцеля) – katolicki kościół parafialny w Komajach na Białorusi.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Murowany kościół w Komajach wybudowano w latach 1603–1606. Ufundował go właściciel miasta Jan Rudomina Dusiacki (ok. 1543–1621). Na dokumencie fundacyjnym z 1606 widnieje również podpis Jana Chojeckiego. Kościół był ogrodzony kamiennym parkanem i posiadał przy sobie mogiłę.

Po pożarze w XVII wieku zawaliło się sklepienie świątyni, usunięto filary i pokryto wnętrze stropem. W 1673 konsekracji budynku dokonał bp Mikołaj Słupski. W 1675 wizytator zapisał: „kościół murowany, wielki, sklepienie w chórze w czasie najścia zniszczone”. W I poł. XVIII wieku kościół został ostrzelany podczas wojny północnej i ponownie przebudowany. Podczas odbudowy w ściany wmurowano szwedzkie kule armatnie. W 1778 z funduszy rodów Wojnów i Koziełłów dobudowano kaplicę z kryptą. W 1861 świątynia została przebudowana i konsekrowana przez bp S. Krasińskiego.

Po II wojnie światowej władze sowieckie zamknęły kościół. W 1985 budynek odrestaurowano z funduszy państwowych i zwrócono wiernym.

W 2003 obchodzono 400–lecie świątyni. Błogosławieństwa proboszczowi ks. Jackowi Hutmanowi i parafianom udzielił papież Jan Paweł II. 29 sierpnia 2010 obchodzono uroczystość 400-lecia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej znajdującego się w kościele. Uroczystemu nabożeństwu przewodniczył bp Władysław Blin[2]. W tym samym roku odnowiono elewację budynku. W 2014 w Komajach obchodzono 50. rocznicę śmierci urodzonego tutaj muzyka Bronisława Rutkowskiego. W kościele odbyła się msza święta i koncert muzyki organowej. Imię Rutkowskiego nadano skwerowi przy kościele[3].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Jest to kościół obronny, jeden z przykładów najdalszego na wschodzie Europy zastosowania stylu gotyckiego w architekturze.

Składa się z nawy na planie zbliżonym do kwadratu, półkoliście zamkniętego prezbiterium z zakrystią od północy oraz przylegającej do południowej ściany obszernej kaplicy na planie prostokąta. Ściany mają grubość około 2 m.

Fasadę flankują dwie narożne okrągłe wieże ze strzelnicami. Trójkątny szczyt fasady dekorowany jest czterema półkoliście zamkniętymi wnękami. Ściany kaplicy opinają pilastry[4].

Wnętrze[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze nakrywa drewniany strop z XVII wieku, w prezbiterium zachowało się oryginalne sklepienie gwiaździste. Spośród czterech drewnianych ołtarzy najciekawszy jest dwukondygnacyjny ołtarz główny z drugiej połowy XVIII wieku. Ozdabiają go kolumny i gzymsy imitujące marmur; polichromowane rzeźby apostołów Piotra i Pawła oraz bogato złocone rzeźbione ornamenty[4].

W centrum ołtarza znajduje się obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem namalowany w Krakowie w 1610. Według XVIII-wiecznych inwentarzy obraz Matki Bożej Częstochowskiej był uważany za cudowny. W 1995 skradziono srebrne sukienki, po czym obraz był restaurowany. Restauracja trwała 8 miesięcy, zdjęto dwie warstwy wierzchnie, przez co odsłonięto pierwotny wygląd wizerunku[2].

Cennym zabytkiem są także XVIII-wieczne organy bogato zdobione ornamentami w kształcie girland i instrumentów muzycznych oraz rzeźbami aniołów. Sklepienia prezbiterium ozdabia polichromia wykonana w latach 1726–1736, w kaplicy – malowidła z połowy XIX wieku.

Według specjalistów o historycznym znaczeniu kościoła świadczy 118 wartościowych przedmiotów, które się w nim znajdują[5].

Istnieje teza, że malowidła w kościele wykonał malarz Alfred Römer. Mieszkał w majątku Karolinowo, leżącym 5 kilometrów od Komai. Niedługo przed swoją śmiercią podarował kościołowi obraz Chrystus i sierota.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]