Kościół Świętego Wawrzyńca w Koźminie Wielkopolskim

Kościół Świętego Wawrzyńca w Koźminie Wielkopolskim

nr rej. kl.IV-73/66/53 z dnia 30 października 1953
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Koźmin Wielkopolski
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Wawrzyńca w Koźminie Wielkopolskim
Wezwanie	św. Wawrzyńca
Historia Data rozpoczęcia budowy 1462 Data zakończenia budowy 1670–1677
Dane świątyni Styl gotyk, barok Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 3
Położenie na mapie Polski Kościół Świętego Wawrzyńca w Koźminie Wielkopolskim
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół Świętego Wawrzyńca w Koźminie Wielkopolskim
Położenie na mapie powiatu krotoszyńskiego Kościół Świętego Wawrzyńca w Koźminie Wielkopolskim
Położenie na mapie gminy Koźmin Wielkopolski Kościół Świętego Wawrzyńca w Koźminie Wielkopolskim
Położenie na mapie Koźmina Wielkopolskiego Kościół Świętego Wawrzyńca w Koźminie Wielkopolskim
51°49′31″N 17°27′04″E

Kościół Świętego Wawrzyńca w Koźminie Wielkopolskim – rzymskokatolicki kościół parafialny w mieście Koźmin Wielkopolski. Należy do dekanatu Koźmin. Mieści się przy ulicy Kościelnej.

Historia

Świątynia pierwotnie gotycka z połowy XV wieku, rozbudowana w latach 1670–1677 w stylu barokowym. W 1555 odbył się w nim zjazd polskich dysydentów.

Architektura i wyposażenie

Wnętrze trzynawowe bazylikowe z późnorenesansową dekoracją stiukową na sklepieniu. Wielki ołtarz późnorenesansowy z około 1630, trzykondygnacjowy, drewniany rzeźbiony z figurami świętych i płaskorzeźbami. W nim najpiękniejsza w Wielkopolsce późnogotycka grupa figuralna Zaśniecie Najświętszej Maryi Panny, z lat 1500–1520. Obok ołtarza cyborium renesansowe z piaskowca pokryte ornamentem roślinnym z około 1540. Stalle z 2 połowy XVII wieku. Renesansowy nagrobek z piaskowca i czerwonego marmuru Andrzeja i Barbary z Herburtów, Górków z około 1590, nad wejściem do zakrystii epitafium ks. Wojciecha Dąbrowskiego z portretem zmarłego (1680). Na gotyckiej belce tęczowej grupa pasyjna, w łuku tęczowym kamienne epitafium z polskim napisem Barbary Winklerówny, córki mieszczanina poznańskiego, zmarłej „czasu powietrza poznańskiego” (zarazy) 1606. W bocznym ołtarzu, pierwszym na lewo od chóru muzycznego, obraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, ze szkoły wielkopolskiej z 2 połowy XVI wieku, malowany na desce. Na parapecie chóru figury aniołów i wizerunki wybitnych mężów z Koźmina Wielkopolskiego, uczonych: Mikołaja, Benedykta i Albina. W kaplicy Przyjemskich zamkniętej renesansową kutą kratą z XVII wieku gotycka figura Madonny z XV wieku i rzeźba ludowa Chrystusa Frasobliwego. W kruchtach naw północnej i południowej dwie romańskie kropielnice kamienne z maskami ludzkimi podobnymi do masek na romańskim kościele Imienia Najświętszej Maryi Panny w Inowrocławiu.

Bibliografia

• Jerzy Kwiatek, Polska. Urokliwy świat małych miasteczek, Sport i Turystyka - MUZA SA, Warszawa 2002 ISBN 83-7200-965-1.
• Franciszek Jaśkowiak, Województwo poznańskie. Przewodnik, Wydawnictwo „Sport i Turystyka” 1967.