Kościół św. Doroty w Harklowej
 A-199 z dnia 05.04.1990[1]
| |||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||
.jpg) Elewacja południowa | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Skołyszyn  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu jasielskiego  | |||||||||||||
 49°43′11,0″N 21°19′54,9″E/49,719722 21,331917
| |||||||||||||
Kościół św. Doroty w Harklowej – rzymskokatolicki neogotycki kościół parafialny, zbudowany w latach 1894–1896, znajdujący się w Harklowej.
W 1990 obiekt wpisany do rejestru zabytków.
Historia obiektu[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy kościół parafialny, zapewne drewniany, powstał na przełomie XIV i XV w. W 1860 tamtą świątynię zastąpił nowy budynek. Wybudowano mały drewniany jednonawowy kościół z przedsionkiem zbitym z desek i małą zakrystią. W 1889 kościół powiększono i zbudowano nowszą obszerną zakrystię. 21 lipca 1894 spłonął doszczętnie. Część wyposażenia uratowano, co umożliwiło wykorzystanie w kolejnym kościele[2]. Murowaną świątynię zbudowano staraniem proboszcza Stanisława Hańskiego i ofiarności społeczeństwa w latach 1894–1896 według projektu Teodora Talowskiego[3]. W budowie pomagali mieszkańcy okolicznych wsi: Głębokiej, Kunowej, Osobnicy, Sławęcina i Wójtowej[4]. Kościół został poświęcony w 1896. 9 lipca 1906 świątynię konsekrował przemyski biskup pomocniczy Karol Fischer. Drugi tytuł Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny kościół otrzymał w 1942. W 1959 polichromię wykonał Stanisław Szmuc. W latach 1965–1966 odnowiono ołtarze, chór oraz wstawiono witraże[5].
-
Elewacja północna -
Widok od frontu -
Dzwonnica
.jpg)
Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Jednonawowy obiekt w stylu neogotyckim zbudowano z cegły i ciosów kamiennych. Budowla na rzucie krzyża, którego boczne ramiona stanowią dwie kaplice, pierwotnie była pokryta dachówką, obecnie blachą[5].
We wnętrzu zachowały się trzy ołtarze oraz obraz Chrystusa na krzyżu w typie ikonograficznym Jezusa Milatyńskiego popularnego w czasie kontrreformacji. W barokowym ołtarzu głównym z drugiej połowy XVIII w. zamiennie z siedemnastowiecznym krucyfiksem prezentowany jest obraz św. Doroty noszący cechy malarstwa Bractwa św. Łukasza[3].
Otoczenie[edytuj | edytuj kod]
Od strony zachodniej znajduje się murowana dzwonnica zbudowana w 1935 z dwoma dzwonami: jeden z 1594, drugi z czasów późniejszych[3]. Dzwony w czasie wojny zabrali Niemcy. W 1960 konsekrowano nowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2019-12-04].
- ↑ Krzysztof Zieliński: Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego. Pro Carpathia, Rzeszów 2015, s. 356. ISBN 978-83-61577-68-3.
- ↑ a b c Praca zbiorowa: W dorzeczu Wisłoka i Wisłoki. Compass Kraków, Kraków 2013, s. 33, 34. ISBN 978-83-7605-395-0.
- ↑ Praca zbiorowa: W gminie Skołyszyn. Roksana Krosno, Krosno 2000, s. 108, 109. ISBN 83-88126-85-7.
- ↑ a b Władysława Kołodziej, Gabriela Ślawska: Gmina Skołyszyn: przeszłość i teraźniejszość. Urząd Gminy Skołyszyn, Skołyszyn 2006, s. 149. ISBN 83-86744-73-1.