Kościół św. Józefa w Toruniu
 2024 i 2025 (gminna ewidencja zabytków)
| |||||||||
 Kościół po modernizacji, 2020 rok | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Torunia  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |||||||||
 53°01′28,24″N 18°35′00,11″E/53,024511 18,583364
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Kościół św. Józefa w Toruniu – świątynia katolicka w jurysdykcji parafii św. Józefa i sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu.
Przy kościele znajduje się klasztor oo. redemptorystów.
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Kościół znajduje się w zachodnie części miasta, w dzielnicy Bielany, przy ul. św. Józefa 23/35, w sąsiedztwie WSKSiM, Zespołu Szkół Ekonomicznych, Zespołu Szkół Mechanicznych Elektrycznych i Elektronicznych, Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego, Hospicjum Światło oraz dawnej Willi Płockiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Klasztor został założony w 1920 roku na Stawkach, na obecne miejsce na Bielanach redemptoryści przenieśli się w 1924 roku, oficjalne przekazanie terenu nastąpiło w 1926 roku. Projekt nowych budynków klasztornych wraz z kościołem przygotował Stefan Cybichowski; do wybuchu II wojny światowej, w latach 1928-1929, zdążono wybudować klasztor i szkołę, natomiast kościół zastępowała tymczasowa kaplica. W roku 1950 ustanowiono przy kaplicy parafię.
Dzisiejszy kościół zbudowano w latach 1958–1963 według projektu Edmunda Płockiego i Stefana Modrzejewskiego[1]. Konsekracji dokonano w 1964 roku. Kościół należy do dekanatu Toruń II; aktualnie proboszczem parafii jest o. Wojciech Zagrodzki CSsR. Mieści się w nim sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy, głównej patronki diecezji toruńskiej, a przed 1992 roku głównej patronki diecezji chełmińskiej. Koronacji cudownego obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy dokonał 1 października 1967 roku prymas Polski Stefan Wyszyński. Monumentalną figurę patrona świątyni w prezbiterium wykonał Bronisław Chromy (1966)[2].
17 czerwca 2004 roku sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy zostało afiliowane do Bazyliki Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore) w Rzymie[3].
30 września 2017 roku odbyła się uroczystość z okazji półwiecza koronacji ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy[4].
Na początku 2020 roku została zainstalowana zewnętrzna iluminacja kościoła i klasztoru[5].
Kościół wraz z klasztorem figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 2014 i 2025)[6].
W podziemiach kościoła znajduje się ruchoma szopka[7].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Prezbiterium
Klasztor redemptorystów, skrzydło płn., 1929 rok
Kościół widziany od ul. św. Józefa
Modernizacja kościoła, marzec 2019 rok
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ziółkowska 2018 ↓, s. 60.
- ↑ Historia kościoła, parafii i patron, www.jozeftorun.pl [dostęp 2017-04-09] (pol.).
- ↑ Zarys historii sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu, www.jozeftorun.pl [dostęp 2016-09-25].
- ↑ Jubileusz w toruńskim sanktuarium | www.torun.pl, www.torun.pl [dostęp 2017-10-01] (pol.).
- ↑ Kościół redemptorystów zyska iluminację. Kto za to zapłaci?, ddtorun.pl [dostęp 2018-08-06].
- ↑ GMINNA EWIDENCJA ZABYTKÓW GMINA MIASTA TORUŃ stan na I kwartał 2015 r. – PDF, docplayer.pl [dostęp 2018-05-05].
- ↑ Wyborcza.pl, torun.wyborcza.pl [dostęp 2018-12-21].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Diecezja toruńska. Historia i teraźniejszość, red. nacz. Stanisław Kardasz, t. 15/16/17, Dekanaty toruńskie – I, II i III, Toruń, Wyd. Diecezjalne w Toruniu, 1995, ISBN 83-86471-70-0.
- Toruń. Kościół i klasztor Redemptorystów, tekst Leszek Gajda, Sylwia Markowska-Mazurczak, Kraków, Wyd. Ścieżki Wiary, 2008, ISBN 978-83-60658-10-9.
- Emilia Ziółkowska: Sakrokicz czy oryginalna estetyka? Postmodernizm w architekturze toruńskich kościołów. W: Katarzyna Kluczwajd, Michał Pszczółkowski (red.): Toruńska architektura sakralna po 1945 roku: minimalizm czy kultura nadmiaru?. Toruń: 2018. ISBN 978-83-946646-1-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Kościoły |
| ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zobacz też |
|
