Kościół Najświętszego Serca Jezusowego we Wrocławiu

Kościół Najświętszego Serca Jezusowego

206/A/03/1-4 z dnia 26.09.2003 (część zespołu klasztornego sióstr Dobrego Pasterza)
kościół parafialny
widok od frontu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Adres	plac Grunwaldzki 3
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	parafia Najświętszego Serca Jezusowego we Wrocławiu
Wezwanie	Najświętszego Serca Jezusowego
Historia Data rozpoczęcia budowy 1883 Data zakończenia budowy 1885 Aktualne przeznaczenie Archidiecezja wrocławska
Dane świątyni Architekt Joseph Ebers Świątynia • materiał bud. • cegła Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Wrocławia Kościół Najświętszego Serca Jezusowego
Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszego Serca Jezusowego
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół Najświętszego Serca Jezusowego
51°06′33,5″N 17°03′21,0″E

Kościół Najświętszego Serca Jezusowego – rzymskokatolicki kościół parafialny Parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Wrocławiu, w dekanacie Wrocław Katedra, w archidiecezji wrocławskiej. Znajduje się na Placu Grunwaldzkim.

Historia i położenie

Jest to świątynia wybudowana w latach 1883-1885 przy klasztorze Sióstr Dobrego Pasterza według projektu architekta diecezjalnego Josepha Ebersa.

Kościół mieścił się na terenie parafii św. Piotra Kanizjusza. Podczas II wojny światowej otrzymał wezwanie Najświętszego Serca Jezusowego, w tym czasie ustanowiono przy nim lokalię, czyli filię parafii. Podczas oblężenia Wrocławia w 1945 roku kościół św. Piotra Kanizjusza został rozebrany w związku z budową lotniska. Kościół Najświętszego Serca Jezusowego został uszkodzony w mniejszym stopniu, w związku z tym został ustanowiony kościołem parafialnym i powierzony Salezjanom. Erygowanie parafii miało miejsce w dniu 10 kwietnia 1946 roku.

Architektura

Kościół posiada wnętrze jednonawowe, trzyprzęsłowe, nakryte sklepieniami krzyżowymi, podzielone przez ołtarz główny, pierwotnie kamienny, wysoki, o formach neogotyckich na 2 niezależne od siebie części: przeznaczoną dla zakonnic i przeznaczoną dla świeckich, dodatkowo ołtarz jest widoczny z trzeciej części, czyli bocznej kaplicy, pierwotnie przeznaczonej dla wychowanek klasztoru. Wnętrze zostało tak zaprojektowane, aby wierni przebywający w poszczególnych częściach nie mieli ze sobą kontaktu wzrokowego i jednocześnie, aby najważniejsze miejsce w świątyni - ołtarz i odprawiający mszę świętą kapłan - było dobrze widoczne dla wszystkich wiernych. Kościół posiada formy neogotyckie, ze skromną dekoracją architektoniczną, wykonaną z glazurowanej cegły, podobnie jak inne budowle tego architekta.