Kobyla Głowa (Pasmo Solnisk)
 Widok z Siwcówki w Stryszawie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
841 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Stryszawa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu suskiego  | |
 49°40′34,0″N 19°27′34,7″E/49,676111 19,459639
| |
Kobyla Głowa (841 m) – szczyt w paśmie Solnisk, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego[1], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[2], a w najszerszym ujęciu do Beskidu Żywieckiego[3].
Kobyla Głowa jest zwornikiem. W południowo-wschodnim kierunku jej grzbiet poprzez przełęcz Cichą (774 m) łączy się z północno-zachodnim grzbietem Jałowca (1111 m), w północno-zachodnim kierunku sąsiaduje z Czarną Górą (Cichą Górą, 858 m), zaś w północno-wschodnim kierunku odchodzi od niej główny grzbiet Pasma Solnisk łączący ją z Opuśniokiem (849 m)[4]. Jest częściowo porośnięta lasem, dawniej jednak znaczną część jej stoków zajmowały pola uprawne i łąki. Zaprzestano już ich użytkowania i stopniowo zarastają lasem, ale na zdjęciach lotniczych nadal widoczne są duże bezleśne obszary[5]. Ze stoków Kobylej głowy spływają 3 potoki; Roztoki uchodzący do Stryszawki, Wątrobów Potok uchodzący do Lachówki i potok Za Grapą[5].
Na szczycie Kobylej Głowy spotykają się granice trzech miejscowości: Koszarawa w województwie śląskim oraz Lachowice i Stryszawa w województwie małopolskim[5]. Przez wierzchołek Kobylej Głowy nie prowadzi żaden szlak turystyczny, ale północno-wschodnie jej stoki trawersują dwa szlaki (czerwony i zielony)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.
- ↑ Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 11, ISBN 978-83-62460-30-4.
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-03-13].