Przejdź do zawartości

Kochanówka (województwo warmińsko-mazurskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kochanówka
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

lidzbarski

Gmina

Lidzbark Warmiński

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-100[2]

Tablice rejestracyjne

NLI

SIMC

0479787

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kochanówka”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kochanówka”
Położenie na mapie powiatu lidzbarskiego
Mapa konturowa powiatu lidzbarskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kochanówka”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Lidzbark Warmiński
Mapa konturowa gminy wiejskiej Lidzbark Warmiński, na dole znajduje się punkt z opisem „Kochanówka”
Ziemia54°02′02″N 20°31′46″E/54,033889 20,529444[1]

Kochanówka (do 1945 niem. Stolzhagen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Lidzbark Warmiński.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kochanówka, po jej zniesieniu w gromadzie Kraszewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wieś warmińska, leżąca w sąsiedztwie obszaru Natura 2000 Swajnie, z kościołem, sklepem i kilkoma kapliczkami oraz krzyżami przydrożnymi.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kościół wybudowano na przełomie XIV i XV w. Jak wynika z dokumentów, w 1565 r. groził zawaleniem. Po dobudowie ponownie konsekrowany w dniu 4 września 1580 r. przez biskupa warmińskiego Marcina Kromera, ku czci Najświętszej Maryi Panny i św. Wawrzyńca. Budynek kościoła uległ zniszczeniu w wyniku pożaru. Po pożarze kościół odbudowano ze składek zebranych w diecezji, a konsekracji dokonał biskup Szymon Rudnicki w dniu 11 maja 1608 r. W 1911 stary kościół rozebrano, a w jego miejsce wybudowano nowy w 1918. W 1925 został konsekrowany przez biskupa Augustinusa Bludau, pod wezwaniem św. Wawrzyńca.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • pięć kapliczek
  • obelisk przy kościele
  • neogotycki kościół, wybudowany w 1918 r.

Kościół
Po rozebraniu budynku starego kościoła w 1918 r., wybudowano obecny, w stylu neogotyckim. Jest to budowla trójnawowa z wydzielonym prezbiterium i wieżą od strony zachodniej. Wieża zwieńczona jest dachem w formie ostrosłupa, nakryta dachem naczółkowym. W nawie głównej sklepienia są gwiaździste, natomiast w nawach bocznych sklepienia są krzyżowo-żebrowe. Pod prezbiterium znajduje się krypta (obecnie zaadaptowana na salę). Ołtarz główny wczesnobarokowy, pochodzący z drugiej połowy XVII w. Dwa ołtarze boczne pochodzą z około 1700 r. Ambona i chrzcielnica - neogotyckie[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 55301
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 493 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 119

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, tom II. Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 1999, ISBN 83-912605-0-X