Kongo Belgijskie
Kongo Belgijskie – belgijska kolonia w centralnej Afryce, w dorzeczu rzeki Kongo, która istniała do roku 1960. Ten teren był rejonem belgijskiej ekspansji już od 1877. Jednak formalnie nie należał on do Belgii, lecz do jej króla Leopolda II. Władca dopiero w 1908 zdecydował się na przekazanie tego rejonu państwu. Niepodległość uzyskał w 1960, obecnie nazywa się Demokratyczna Republika Konga. Belgów do ekspansji w Kongu nakłoniły jego bogactwa- kauczuk, kość słoniowa. Tubylcy otrzymali nakaz corocznego dostarczania wyżej wymienionych artykułów. Jeśli ktoś nie zdążył na czas władze wysyłały do akcji odziały Askarysów którzy nierzadko jako dowód swojej interwencji przynosili ucięte ręce opornych. Wiadomości o okrucieństwie Belgów dotarła do Europy. Leopold II był zmuszony do powołania w 1904 specjalnej komisji do spraw Konga. Raport przedstawiony rok później wykazał że największe nadużycia zostały usunięte, jednak to nie była prawda. Belgowie wykorzystywali rdzennych mieszkańców do ciężkiej pracy na plantacjach kawy, kakao, trzciny cukrowej oraz w kopalniach złota i diamentów. Kolonializm belgijski w Kongo charakteryzował się wykorzystywaniem miejscowej ludności na olbrzymią skalę i okrucieństwem. W okresie kolonizacji obowiązywał całkowity zakaz edukacji tubylców, traktowanie ludności czarnej jak własność, pełne niewolnictwo, egzekucje, krwawe tłumienie buntów. Różnymi metodami "rozdrapywali" dawne konflikty międzyplemienne aby nie dopuścić do porozumienia między ich plemionami. W prawie całym swym okresie Kongo był zamknięty dla cudzoziemców, nawet przyjazdy Belgów były całkowicie kontrolowane.
Szacuje się, że Belgowie doprowadzili do śmierci ok. dwóch milionów mieszkańców Konga.[potrzebny przypis] Prawdopodobnie ta liczba jest o wiele większa. Przypuszcza się, że jest to jedno z najmniej znanych ludobójstw w historii.
Gubernatorzy generalni Konga Belgijskiego
- Théophile Wahis (1908-1912)
- Félix Alexandre Fuchs (1912–1916)
- Eugène Joseph Marie Henry (1916–1921)
- Maurice Eugène Auguste Lippens (1921–1923)
- Martin Joseph Marie René Rutten (1923–1927)
- Auguste Constant Tilkens (1927–1934)
- Pierre Marie Joseph Ryckmans (1934–1946)
- Eugène Jacques Pierre Louis Jungers (1946–1952)
- Léon Antoine Marie Pétillon (1952–1958)
- Henri Arthur Adolf Marie Christopher Cornelis (1958–1960)