Konstancja węgierska (zm. 1240)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstancja
Ilustracja
Konstancja węgierska na tympanonie fundacyjnym klasztoru Porta Coeli w Tišnovie
Królowa Czech
Okres

od 1199
do 1230

Jako żona

Przemysł Ottokar I

Poprzedniczka

Adelajda miśnieńska

Następczyni

Kunegunda Hohenstauf

Dane biograficzne
Dynastia

Arpadowie

Data urodzenia

ok. 1180

Data śmierci

6 grudnia 1240

Ojciec

Bela III

Matka

Agnieszka z Châtillon

Mąż

Przemysł Ottokar I

Dzieci

Wratysław
Judyta Przemyślidka
Anna Przemyślidka
Agnieszka
Wacław I Przemyślida
Władysław
Przemysł
Wilhelmina Blažena
Agnieszka Przemyślidka

Konstancja węgierska (ur. ok. 1180[1] lub zapewne w 1181[2], zm. 6 grudnia 1240) – królewna węgierska z dynastii Arpadów, królowa czeska. Córka króla Węgier Beli III. Żona króla Czech Przemysła Ottokara I. Matka króla Czech Wacława I.

Konstancja według starszeństwa była szóstym dzieckiem króla Węgier Beli III i księżniczki z Antiochii, Agnieszki de Châtillon.

Konstancja była drugą żoną króla Czech Przemysła Ottokara I, za którego została wydana w 1198 r. Z tego związku urodziło się czterech synów i pięć córek.

  1. Wratysław, ur. ok. 1200 r., książę czeski, zm. w młodości.
  2. Judyta, ur. ok. 1200 r., księżniczka czeska, zm. 2 czerwca 1230, wydana za księcia Karyntii Bernarda Spanheima
  3. Anna, ur. w 1204 r., księżna czeska, regentka, wydana za Henryka II Pobożnego, zm. 23 czerwca 1265, pochowana w klasztorze klarysek we Wrocławiu.
  4. Agnieszka, ur. w 1204 r., księżniczka czeska, zm. w dzieciństwie
  5. Wacław I, ur. w 1205 r., król Czech od 1248 r., zm. w 1253 r.
  6. Władysław, ur. w 1207 r., margrabia morawski, zm. w 1227 r.
  7. Przemysł, ur. w 1209 r., margrabia morawski, zm. w 1239 r.
  8. Wilhelmina Blažena, ur. 1210 r., księżniczka czeska, zm. w 1281 r.
  9. Agnieszka, ur. w 1211 r., księżniczka czeska, ksenii klarysek w Pradze, zm. w 1282 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Włodzimierz Dworzaczek, Genealogia, Warszawa 1959, tabl. 84; G. V. Šarochová, Radostný úděl vdovský. Královny-vdovy přemyslovských Čech, Praha 2004, s. 29.
  2. Jaroslav Čechura, Jiří Mikulec, František Stellner, Lexikon českých panovnických dynastií, Praha 1996, s. 96.