Konstantyn (Chomicz)
| Konstantin Chomicz | |
| Arcybiskup brzeski i kobryński | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1911 |
| Data śmierci |
2000 |
| Arcybiskup brzeski i kobryński | |
| Okres sprawowania |
1995–2000 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
1969 |
| Diakonat |
1936 |
| Prezbiterat |
1936 |
| Chirotonia biskupia |
12 kwietnia 1987 |
| Data konsekracji |
12 kwietnia 1987 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy |
Filaret (Wachromiejew), Leoncjusz (Bodnar), Barnaba (Kiedrow) | ||||||||
| |||||||||
Konstantyn, imię świeckie Konstantin Andriejewicz Chomicz (ur. 29 października?/11 listopada 1911 w Bobryku w rejonie łohiszyńskim, zm. 2000) – białoruski biskup prawosławny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent seminarium duchownego w Wilnie (1935). Rok po uzyskaniu średniego wykształcenia teologicznego, jako mężczyzna żonaty, przyjął święcenia diakońskie, a następnie kapłańskie. Służył jako proboszcz parafii Narodzenia Matki Bożej w Ochowie na ziemi pińskiej. Po II wojnie światowej przeszedł razem z całą eparchią w jurysdykcję Patriarchatu Moskiewskiego. Do 1956 prowadził pracę duszpasterską na ziemi pińskiej, następnie był proboszczem cerkwi św. Mikołaja w Dobruszu, a od 1962 do 1970 – cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Krasnem (obwód homelski). W 1969, po śmierci małżonki, złożył wieczyste śluby mnisze, zachowując dotychczasowe imię[1].
Rok po wstąpieniu do monasteru został przełożonym klasztoru Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowiczach. W 1987 został wyświęcony na biskupa pińskiego, wikariusza eparchii mińskiej i słuckiej. Dwa lata później objął zarząd samodzielnej eparchii pińskiej i łuninieckiej. W 1990 został pierwszym biskupem brzeskim, pięć lat później podniesiony do godności arcybiskupiej. Urząd sprawował do śmierci w 2000[1].