Kopacz (ssaki)
| Parascalops | |||
| F.W. True, 1894[1] | |||
_(19763361133).jpg) Przedstawiciel rodzaju – kopacz szczotkoogonowy (P. breweri) na ilustracji z 1896 roku | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
kopacz | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Scalops breweri Bachman, 1842 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Kopacz[3] (Parascalops) – rodzaj ssaków z podrodziny grzebaczów (Scalopinae) w obrębie rodziny kretowatych (Talpidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w Ameryce Północnej[4][5][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 125–140 mm, długość ogona 26–33 mm; masa ciała 41–62,8 g[5][7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1894 roku amerykański biolog Frederick W. True na łamach Bulletin of the United States National Museum[1]. Na gatunek typowy True wyznaczył (oryginalne oznaczenie) kopacza szczotkoogonowego (P. breweri).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Parascalops (Perascalops): gr. παρα para ‘blisko, obok’; rodzaj Scalops Illiger, 1811 (grzebacz)[8].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[9][7][4][3]:
- Parascalops breweri (Bachman, 1842) – kopacz szczotkoogonowy
Opisano również gatunki wymarłe z pliocenu[10]:
- Parascalops fossilis Skoczeń, 1993[11] (Polska)
- Parascalops grayensis Oberg & Samuels, 2022[12] (Stany Zjednoczone)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wariant pisowni Parascalops True, 1894
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b F.W. True. Diagnoses of new North American mammals. „Bulletin of the United States National Museum”. 17 (999), s. 242, 1894. (ang.).
- ↑ F.E. Beddard: Mammalia. W: S.F. Harmer & A.E. Shipley (redaktorzy): The Cambridge natural history. Cz. 10. London: Macmillan and co., limited, 1902, s. 518. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 75. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 80. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b B. Kryštufek & M. Motokawa: Family Talpidae (Moles, Desmans, Star-nosed Moles and Shrew Moles). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 598. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Parascalops. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-03-25].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 442. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 514, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra, Parascalops True, 1894, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
- ↑ S. Skoczeń. New records of Parascalops, Neurotrichus and Condylura (Talpinae, Insectivora) from the Pliocene of Poland. „Acta Theriologica”. 38 (2), s. 127, 1993. (ang.).
- ↑ D. Oberg & J.X. Samuels. Fossil moles from the Gray Fossil Site (Tennessee): Implications for diversification and evolution of North American Talpidae. „Palaeontologia Electronica”. 25 (3), s. 10, 2022. DOI: 10.26879/1150. (ang.).