Kotlina Rabczańska
Widok na Kotlinę Rabczańską od strony Beskidu Wyspowego (od północy) | |
Obszar Kotliny Rabczańskiej wg regionalizacji J. Kondrackiego z 1994 r. | |
Megaregion | |
---|---|
Prowincja | |
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion | |
Mikroregion(y) |
Kotlina Rabczańska[a] |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Kotlina Rabczańska – region geograficzny położny w Beskidach Zachodnich, stanowiący śródgórskie obniżenie pomiędzy Beskidem Makowskim, Beskidem Wyspowym, Gorcami i Beskidem Orawsko-Podhalańskim. W podziale fizycznogeograficznym Polski autorstwa Jerzego Kondrackiego region miał status mezoregionu z indeksem 513.50[1]. Według wieloautorskiej aktualizacji tego podziału z 2018 roku Kotlina Rabczańska ma rangę mikroregionu w obrębie mezoregionu Pogórza Orawsko-Jordanowskiego[2].
Jest to niewielki region o obszarze rozciągającym się z zachodu na wschód na ok. 10 km i z południa na północ na ok. 9 km. Panuje tu krajobraz falistej kotliny na wysokości 500–600 m n.p.m. Występuje kilka ostańcowych wzniesień typu wyspowego, jak Grzebień (677 m), Zbójecka Góra (644 m) czy Bania (607 m). Przebiega tędy dział wodny między Skawą i Rabą, które zbliżają się do siebie na odległość 1,5 km. Środowisko naturalne zostało znacznie przekształcone w wyniku działalności człowieka[1].
W Kotlinie Rabczańskiej krzyżują się ważne drogi samochodowe z Krakowa do Zakopanego i Chyżnego, oraz z Nowego Sącza do Suchej Beskidzkiej, biegnie tutaj także linia kolejowa Kraków–Zakopane. Stosunkowo równinny teren powoduje, że region jest dość gęsto zaludniony. Największe miasto to Rabka-Zdrój, inne ważniejsze miejscowości to: Jordanów, Skomielna Biała, Skawa, Spytkowice[1].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Klasyfikacja według wieloautorskiej regionalizacji fizycznogeograficznej Polski z 2018 roku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Jerzy Kondracki , Geografia regionalna Polski, wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 318, 329–330, ISBN 83-01-13897-1 .
- ↑ Jarosław Balon , Paweł Krąż , Miłosz Jodłowski , Beskidy Zachodnie (513.4–5), [w:] Andrzej Richling i inni red., Regionalna geografia fizyczna Polski, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 481–496, ISBN 978-83-7986-381-5 .