Kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu
256/62 z dnia 22.09.1930 r.[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kalisz

Adres

ul. Kolegialna 2

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Wojciecha, św. Stanisława

Położenie na mapie Kalisza
Mapa konturowa Kalisza, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu”
Ziemia51°45′45,4″N 18°05′33,2″E/51,762611 18,092556

Kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa w Kaliszu (po 1945 znany jako kościół garnizonowy) – kościół położony w zespole gmachów jezuickich na kaliskim Śródmieściu, pojezuicki, wczesnobarokowy, trzynawowy, czteroprzęsłowy, bazylikowy z emporami.

Wzniesiony w latach 1592–1597 z fundacji prymasa Stanisława Karnkowskiego według projektu Jana Marii Bernardoniego z Como; katolicki, konsekrowany w 1596[2].

Pierwotnie był częścią nowo powstałego w mieście kolegium jezuickiego. Obecnie po katedrze w Lublinie i kolegiacie Bożego Ciała w Jarosławiu (za czasów I Rzeczypospolitej najstarszym był kościół katolicki w Nieświeżu) najstarszy kościół jezuicki w Polsce. W wieży kościoła działało pierwsze polskie obserwatorium astronomiczne (1613)[3], założone przez Karola Malaperta[4].

Pochowani zostali tutaj m.in. prymas Stanisław Karnkowski (w 1798 jego szczątki zostały przeniesione do kaliskiej bazyliki) oraz starosta żywiecki Krzysztof Czarniecki, ojciec hetmana polnego koronnego Stefana Czarnieckiego[5].

W 1798 za zgodą papieża Piusa VI opuszczony wówczas kościół przekazano luteranom[6]. Pełnił rolę kościoła ewangelickiego do lat II Wojny Światowej. W 1940 r. Kalisz opuścił luterański proboszcz Edward Wende, ale nabożeństwa ewangelickie dalej się odbywały. W 1945 roku na prośbę katolików bez żadnej podstawy prawnej kościół został im przekazany i przekształcony na garnizonowy. Ewangelicy starali się o jego zwrot do lat 90. XX wieku[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-05-06].
  2. Kalendarium Południowej Wielkopolski.
  3. Maciej Iłowiecki, Dzieje nauki polskiej, Warszawa: Interpress, 1981, s. 74, ISBN 83-223-1876-6, OCLC 830296583.
  4. Andrzej Drewicz: Kolegium jezuickie. wkaliszu. [dostęp 2017-09-08]. (pol.).
  5. Latacz E., Krzysztof Czarniecki, w: Polski Słownik Biograficzny, t. IV, Kraków 1938, s. 206.
  6. Dzieje Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Kaliszu w archiwaliach - Archiwum Państwowe w Kaliszu [online], www.archiwum.kalisz.pl [dostęp 2022-05-11].
  7. J. Kłaczkow, Kościół Ewangelicko-Augsburski w Polsce w latach 1945–1975, s. 242–252, 367, 398

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]