Przejdź do zawartości

Kościół św. Henryka we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Henryka we Wrocławiu
Zabytek: nr rej. A/1302/355/Wm z dnia 3.08.1977[1]
A/5993 z dnia 16.02.2016 ogrodzenie frontowe
kościół parafialny
Ilustracja
Widok od strony północnej
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Adres

ul. Gliniana 18

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Henryka we Wrocławiu

Wezwanie

św. Henryka

Wspomnienie liturgiczne

13 lipca

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Henryka”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Henryka”
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Henryka”
Ziemia51°05′39,38″N 17°02′05,15″E/51,094272 17,034764

Kościół św. Henryka we Wrocławiu przy ul. Glinianej – neogotycki, dwuwieżowy kościół bazylikowy na planie krzyża łacińskiego, z wieńcem kaplic dookoła transeptu i prezbiterium.

Historia i architektura

[edytuj | edytuj kod]

Kościół zbudowany został w latach 18901893 według projektu wrocławskiego architekta Josepha Ebersa[2]. Powstał dzięki staraniom biskupa katolickiego, Heinricha Förstera, który przeznaczył na ten cel cały swój spadek. Konsekracji budynku dokonał w 1893 wrocławski kardynał, bp Georg Kopp.

Kościół św. Henryka był pierwszą tak okazałą budowlą sakralną Wrocławia wzniesioną po okresie kulturkampfu. Powstał w okresie, kiedy w obręb miasta Wrocławia włączono dawne wsie – Huby i Glinianki.

Podczas II wojny światowej został częściowo zniszczony (zwłaszcza mury prezbiterium), lecz w okresie powojennym usunięto zniszczenia i odbudowano zburzoną część murów. Ostatnim etapem odnowy świątyni było w 2003 przywrócenie monumentalnych hełmów wieżowych w kształcie zbliżonym do formy sprzed 1945 (według projektu dra Macieja Małachowicza).

Kościół zbudowany jest z cegły i klinkieru. Fasada budowli zwieńczona jest typową dla gotyku francuskiego wielką rozetą, po bokach flankowana dwiema oktagonalnymi wieżami. Narożniki zdobione są zielono glazurowaną ceramiką. Wewnątrz zachowały się elementy oryginalnego wystroju, m.in. ambona oraz fresk, przedstawiający Maryję na tle wież kościołów wrocławskich.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]