Krakowiak (taniec)
Krakowiak – polski taniec ludowy, zaliczany do polskich tańców narodowych, w metrum parzystym (zwykle) 2/4[1].
W regionie krakowskim taniec posiadał różne lokalne nazwy: mijany, dreptany, ścigany, skalmierzak, przebiegany i in[1]. W XVIII w. w coraz większym stopniu krakowiak wiązał się z charakterystycznym synkopowanym rytmem[1].
Krakowiak stylizowany
[edytuj | edytuj kod]Stylizowane melodie krakowiaków były tworzone przez zawodowych kompozytorów[1].
Utwory muzyczne oparte na ludowym krakowiaku stworzyli m.in.:
- Fryderyk Chopin – Krakowiak op.14 na fortepian i orkiestrę (1828)
- Maurycy Moszkowski – Krakowiak na fortepian
- Roman Statkowski - Krakowiak D-dur op. 7 "Alla cracovienne" na skrzypce i fortepian
- Władysław Żeleński - Krakowiak op. 47 na fortepian na 4 ręce
- Ignacy Jan Paderewski – Krakowiak fantastyczny
- Henryk Opieński - Krakowiak op. 7 na fortepian
- Karol Szymanowski – Krakowiak na fortepian
- Ludomir Różycki – w balecie Pan Twardowski (1921)
- Michaił Glinka – w operze Iwan Susanin
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d krakowiak, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-11-09].