Kruśliwiec
Na mapach: 
52°48′19″N 18°14′17″E/52,805278 18,238056
52°48′19″N 18°14′17″E/52,805278 18,238056| osada | |
 Dwór | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
105[2] |
| Strefa numeracyjna |
52 |
| Kod pocztowy |
88-100[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CIN |
| SIMC |
0086065 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Inowrocław  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu inowrocławskiego  | |
| 52°48′19″N 18°14′17″E/52,805278 18,238056[1]
| |
Kruśliwiec – osada w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Inowrocław.
15 czerwca 1934 włączony do Inowrocławia[4]. Obecenie znów samodzielna miejscowość.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 105 mieszkańców[2]. Jest 40. co do wielkości miejscowością gminy Inowrocław.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest zespół dworski z pocz. XX w., nr rej.: 113/A z 26.04.1984:
- dwór, 1910
- park, ok. 1920
- budynki gospodarcze.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 62805
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 633 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 47, poz. 404
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 44 [dostęp 2016-05-03].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kruśliwiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 733.
