Krzyż Męstwa (Grecja)
Krzyż Męstwa (gr. Αριστείον Ανδρείας, Aristeion Andreias)[1], dawn. Odznaka za Męstwo[2] lub Order Najwyższego Bohaterstwa[3][4] – najwyższe odznaczenie wojenne Królestwa Grecji i drugie w hierarchii odznaczenie wojenne Republiki Greckiej.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Ustanowiony 13 maja 1913 przez króla Konstantyna I, odnowiony 11 listopada 1940, oraz ponownie 9 kwietnia 1974 (wyłącznie jako odznaczenie czasu wojny).
Nadawany oficerom, podoficerom i szeregowym wszystkich rodzajów greckich sił zbrojnych, a także zbiorowo oddziałom wojskowym oraz żołnierzom innych państw, za czyny wyjątkowego męstwa i waleczności, jak również za wybitne dowodzenie.
Posiada rangę orderu, choć formalnie jest tylko odznaczeniem.
Krzyż dzieli się na trzy klasy:
- Krzyż Komandorski – nadawany generałom i admirałom
- Krzyż Złoty – nadawany pozostałym oficerom
- Krzyż Srebrny – nadawany podoficerom i szeregowym
W każdej klasie może zostać nadany wielokrotnie.
Nadania
[edytuj | edytuj kod]Od roku 1914 nadano ogółem 78 386 krzyży, wliczając nadania wielokrotne oraz zbiorowe.
- Krzyż komandorski - 62 nadania:
- król Konstantyn I (1914)
- adm. Pawlos Kunduriotis (1914)
- gen. Anastasios Papoulas (1921)
- król Jerzy II (1946)
- marsz. Aleksandros Papagos (1946)
- adm. Aleksandros Sakellariou (1947)
- adm. Epameinondas Kavvadias (1947)
- adm. Petros Voulgaris (1947)
- król Paweł I (1947)
- gen. Konstantinos Ventiris (1948)
- oraz 52 nadania zbiorowe
- Krzyż złoty - 13 068 nadań, m.in.:
- Jerzy Iwanow-Szajnowicz (1976)
- Krzyż srebrny - 65 256 nadań.
Opis odznaki
[edytuj | edytuj kod]Odznakę z 1913 roku stanowi zwieńczony królewską koroną krzyż kawalerski o wydłużonym dolnym ramieniu (krzyż łaciński). Ramiona krzyża są pokryte białą emalią i niebiesko obramowane. Awers środkowego medalionu przedstawia św. Dymitra na koniu na białym tle; na rewersie widnieje napis ΑΞΙᾼ. Odznaki I i II klasy są złote, natomiast krzyż srebrny jest wykonany w srebrze, bez emalii. Krzyż komandorski noszono na szyi, krzyże pozostałych klas - na wstążce na piersi lub w dziurce od guzika munduru.
Wstążka jest złożona z pięciu pasków: trzech jasnoniebieskich i dwóch białych.
Krzyże z 1940 roku mają analogiczny wygląd, lecz na wstążce umieszczone jest okucie z rokiem 1940.
Przy odznakach współczesnych zmieniono nieco wygląd insygniów. Wieńczącą krzyż koronę zastąpił okrągły medalion z tarczą herbową Republiki, zaś wizerunek św. Dymitra - portret Matki Bożej.
Krzyż Męstwa | |||
---|---|---|---|
Krzyż Srebrny, 1913 |
Krzyż Złoty, 1913 |
Krzyż Złoty, 1940 |
Krzyż Złoty, 1974 |
Odznaczeni
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The Orders, Medals and History of Greece... ↓, s. 109, 111.
- ↑ Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące... ↓, s. 355.
- ↑ Księga sportowców polskich ofiar... ↓, s. 100.
- ↑ Polska – w obronie wolności... ↓, s. 89.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- George J. Beldecos, Hellenic Orders, Decorations and Medals, Hellenic War Museum, Athens 1991, ISBN 960-85054-0-2
- Dimitri Romanoff: The Orders, Medals and History of Greece. Rungsted Kyst, 1987.
- Zotiadis Orthodoxos, "Αριστείο Ανδρείας" [w:] Στρατιωτική Επιθεώρηση (7-8/2003), ss. 148–163
- Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: Główna Księgarnia Wojskowa, Drukarnia Narodowa, 1939, s. 355.
- Ν.Δ. 376/74 Περί των Στρατιωτικών Μεταλλίων
- Bogdan Tuszyński: Księga sportowców polskich ofiar II Wojny Światowej 1939-1945. Warszawa: ARS Print Production, 1999.
- Wiktor Krzysztof Cygan, Jacek Skalski: Polska – w obronie wolności 1939-1945. Warszawa: Barwa i Broń, 2005.