Kuźma Pietrow-Wodkin

Kuźma Siergiejewicz Pietrow-Wodkin

Кузьма Сергеевич Петров-Водкин

Data i miejsce urodzenia	5 listopada 1878 Chwałyńsk, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	15 lutego 1939 Leningrad, ZSRR
Narodowość	rosyjska
Dziedzina sztuki	Malarstwo, grafika
Epoka	Symbolizm

Kuźma Siergiejewicz Pietrow-Wodkin (ros. Кузьма Сергеевич Петров-Водкин, ur. 24 października^?/5 listopada 1878 w Chwałyńsku, zm. 15 lutego 1939 w Leningradzie) – rosyjski malarz i grafik, przedstawiciel symbolizmu.

Początkiem kariery artystycznej Kuźmy Pietrowa-Wodkina stał się przyjazd do Chwałyńska architekta petersburskiego Romana Melcera, który miał zbudować nową rezydencję dla właścicielki dóbr Kazariny. Matka Kuźmy, służąca w domu Kazariny skorzystała z okazji i pokazała architektowi rysunki swojego syna. Melcer zabrał chłopca do Petersburga i umożliwił mu naukę w klasach rysunku i malarstwa Akademii Artystyczno-Przemysłowej im. Stieglitza.

Pierwszym dziełem Pietrowa-Wodkina stała się ikona Matki Bożej z Dzieciątkiem na ścianie apsydy kaplicy Instytutu Ortopedycznego doktora Wredena. Ikona został utrwalona w majolice w Londynie.

W latach 1897–1905 Pietrow-Wodkin studiował w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury u Walentina Sierowa i kształcił się dalej w Monachium u Antona Ažbe. W latach 1905–1908 przebywał w Paryżu, zwiedzał Włochy i Afrykę Północną.

W roku 1911 został członkiem stowarzyszenia Świat Sztuki.

Po rewolucji październikowej Pietrow-Wodkin zajął się scenografią teatralną. Zajął się także pisarstwem, tworząc opowiadania, utwory teatralne i eseje.

W latach 1918–1933 wykładał m.in. na Wchutiemasie i Wchutieinie.

• 
  Kąpiel czerwonego konia
• 
  Śmierć komisarza
• 
  Matka Boska Pocieszycielka