Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984 – sztafeta 4 × 400 m kobiet

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1984
Lekkoatletyka
Sztafeta 4 × 400 m kobiet
1980	1988
Złoty medal	Stany Zjednoczone
Srebrny medal	Kanada
Brązowy medal	RFN

Osobny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984.

Sztafetę 4 × 400 metrów kobiet podczas XXIII Letnich Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles rozegrano 10 (eliminacje) i 11 sierpnia 1984 (finał) na stadionie Los Angeles Memorial Coliseum. Zwycięzcą została sztafeta Stanów Zjednoczonych, która biegła w składzie: Lillie Leatherwood, Sherri Howard, Valerie Brisco-Hooks i Chandra Cheeseborough. W finale ustanowiła rekord olimpijski z czasem 3:18,29^[1].

Rekordy

	Reprezentacja	Zawodniczki	Czas	Data	Miejsce
Rekord świata	NRD	Gesine Walther, Sabine Busch, Dagmar Rübsam, Marita Koch	3:15,92	1984-06-03 3 czerwca 1984_(dts)	Erfurt^[2]
Rekord olimpijski	NRD	Doris Maletzki, Brigitte Rohde, Ellen Streidt, Christina Brehmer	3:19,23	1976-07-31 31 lipca 1976_(dts)	Montreal^[1]

Wyniki

Poz. - pozycja
– rekord świata \| – rekord krajowy \| – rekord życiowy \| = – wyrównany rekord życiowy \| – najlepszy wynik w sezonie \| = – wyrównany najlepszy wynik w sezonie \| – rekord olimpijski
Fn – falstart \| DNF – nie ukończyła \| DNS – nie wystartowała \| DSQ – zdyskwalifikowana

Eliminacje

11 sztafet przystąpiło do biegów eliminacyjnych. Rozegrano dwa biegi. Do finału awansowały po trzy najlepsze sztafety w każdym biegu (Q) oraz dwie z najlepszymi czasami spośród pozostałych (q).

Bieg 1

Poz.	Państwo	Zawodniczki	Rezultat	Uwagi
1	Stany Zjednoczone	Lillie Leatherwood, Sherri Howard, Diane Dixon, Denean Howard	3:22,82	Q
2	Jamajka	Ilrey Oliver, Cathy Rattray, Andrea Thomas, Grace Jackson	3:26,56	Q, ^[3]
3	Wielka Brytania	Michelle Scutt, Helen Barnett, Gladys Taylor, Joslyn Hoyte-Smith	3:27,68	Q
4	Indie	M. D. Valsamma, Vandana Rao, Shiny Abraham, P. T. Usha	3:33,85	q
5	Portoryko	Evelyn Mathieu, Margaret de Jesús^[a], Angelita Lind, Marie Mathieu	3:37,39	q

Bieg 2

Poz.	Państwo	Zawodniczki	Rezultat	Uwagi
1	Włochy	Patrizia Lombardo, Cosetta Campana, Giuseppina Cirulli, Erica Rossi	3:32,55	Q
2	RFN	Christina Sussiek, Heike Schulte-Mattler, Nicole Leistenschneider, Gaby Bußmann	3:33,63	Q
3	Kanada	Dana Wright, Jillian Richardson, Charmaine Crooks, Marita Payne	3:33,78	Q
4	Antigua i Barbuda	Jocelyn Joseph, Ruperta Charles, Monica Stevens, Laverne Bryan	3:39,32
5	Ghana	Martha Appiah, Mercy Addy, Mary Mensah, Grace Bakari	3:40,38

Finał

Poz.	Państwo	Zawodniczki	Rezultat	Uwagi
1	Stany Zjednoczone	Lillie Leatherwood, Sherri Howard, Valerie Brisco-Hooks, Chandra Cheeseborough	3:18,29	^[1] ^[4]
2	Kanada	Charmaine Crooks, Jillian Richardson, Molly Killingbeck, Marita Payne	3:21,21	^[5]
3	RFN	Heike Schulte-Mattler, Ute Thimm, Heidi-Elke Gaugel, Gaby Bußmann	3:22,98	^[6]
4	Wielka Brytania	Michelle Scutt, Helen Barnett, Gladys Taylor, Joslyn Hoyte-Smith	3:25,51	^[6]
5	Jamajka	Ilrey Oliver, Cynthia Green, Cathy Rattray, Grace Jackson	3:27,51
6	Włochy	Patrizia Lombardo, Cosetta Campana, Giuseppina Cirulli, Erica Rossi	3:30,82	^[3]
7	Indie	M. D. Valsamma, Vandana Rao, Shiny Abraham, P. T. Usha	3:32,49
–	Portoryko^[a]	Evelyn Mathieu, Madeline de Jesús, Angelita Lind, Marie Mathieu	DNS

Uwagi

↑ ^a ^b Do udziału w sztafecie była zgłoszona Madeline de Jesús. Ponieważ jej udział w biegu eliminacyjnym kolidował z udziałem w konkursie skoku w dal, w jej miejsce (i jako ona) pobiegła jej siostra bliźniaczka Margaret de Jesús. Głowny trener Portoryko, gdy dowiedział się o tym oszustwie, wycofał sztafetę z udziału w biegu finałowym.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Mark Butler (red.): IAAF Statistics Handbook Special Edition. Games of the XXXI Olympiad Rio 2016. IAAF, 2016, s. 298–299. [dostęp 2024-09-03]. (ang.).
↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 303 [dostęp 2024-09-03] (ang.).
↑ ^a ^b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 372. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 375. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 370. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ ^a ^b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 371. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia

Official Report of the Games of the XXIIIrd Olympiad, Los Angeles, 1984, v. 2 [online], library.la84.org, s. 265 [dostęp 2024-09-03] (ang. • fr.).
Athletics at the 1984 Summer Olympics; 4 x 400 metres Relay, Women [online], olympedia.org [dostęp 2024-09-03] (ang.).

[pr-4] Do udziału w sztafecie była zgłoszona Madeline de Jesús. Ponieważ jej udział w biegu eliminacyjnym kolidował z udziałem w konkursie skoku w dal, w jej miejsce (i jako ona) pobiegła jej siostra bliźniaczka Margaret de Jesús. Głowny trener Portoryko, gdy dowiedział się o tym oszustwie, wycofał sztafetę z udziału w biegu finałowym.

[or-1] Mark Butler (red.): IAAF Statistics Handbook Special Edition. Games of the XXXI Olympiad Rio 2016. IAAF, 2016, s. 298–299. [dostęp 2024-09-03]. (ang.).

[2] Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 303 [dostęp 2024-09-03] (ang.).

[wb1-3] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 372. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[5] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 375. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[6] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 370. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[wb-7] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 371. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]

[5]

[6]