Leopold Marschak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leopold Marschak
Old
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1900
Warszawa

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 1983
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Leopolda Marszaka na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Leopold Marschak, Leopold Ryszard Marszak[1], ps. Old (ur. 23 kwietnia 1900 w Warszawie, zm. 11 kwietnia 1983 tamże) – polski dziennikarz, publicysta i działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Politechnice Warszawskiej budowę maszyn, naukę ukończył w 1921. Już podczas studiów był mechanikiem i pilotem w jednostkach lotniczych Wojska Polskiego. Od 1921 był reporterem, publicystą i dziennikarzem, pracował dla prasy warszawskiej, współpracował z „Wiadomościami Warszawskimi” i tygodnikiem „Głos Stolicy. Należał do grona założycieli Klubu Sprawozdawców Lotniczych. W latach 30. pracował w PR Warszawa[2]. Podczas kampanii wrześniowej walczył w randze oficera, po jej upadku wstąpił do konspiracji. Po powstaniu Armii Krajowej wszedł w szeregi ugrupowania „Wilki”, które działało na Wileńszczyźnie. Po wejściu Armii Czerwonej do Lublina w 1944 został dziennikarzem Polskiej Agencji Prasowej Polpress. Później pisał m.in. dla „Rzeczpospolitej[3][4], „Dziennika Łódzkiego[5], a po 1945 był korespondentem z ramienia PAP podczas procesów norymberskich. Od 1951 związał się zawodowo z Polskim Radiem, zajmował się publicystyką dotyczącą polityki międzynarodowej oraz był sprawozdawcą sejmowym. W latach 60. współpracował z „Przekrojem[6], „Przeglądem Polskim[7]. Leopold Marschak był współzałożycielem i prezesem Klubu Publicystów Lotniczych przy Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich. W uznaniu zasług zawodowych został wyróżniony Nagrodą im. Bolesława Prusa. Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D 14-1-17)[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2020-01-03].
  2. Gazeta Robotnicza, R.35, nr 199, z 30 sierpnia 1930 r. „Kącik radiowy”, s. 4.
  3. Rzeczpospolita. R. 2, nr 123 (263) z 10 maja 1945 r., s. 3. [online], 22 września 2014 [dostęp 2020-01-03] (ang.).
  4. Rzeczpospolita. R. 3, nr 144 (640) z 27 maja 1946 r. s. 1. [online], 20 lipca 2015 [dostęp 2020-01-03] (ang.).
  5. Dziennik Łódzki R. 1, nr 4 (14) z 9 lipca 1945 r. s. 3.
  6. Leopold Marschak – Archiwum – Kwartalnik Przekrój [online], przekroj.pl [dostęp 2020-01-03] (pol.).
  7. Przegląd Polski 1963 nr 36 s.14–15, 27–28.
  8. M.P. z 1955 r. nr 38, poz. 91 „za wybitne zasługi w dziedzinie propagowania idei demokratycznej, jak również w dziedzinie organizacji PAP Polpress”.
  9. M.P. z 1955 r. nr 37, poz. 359 - Uchwała Rady Państwa z dnia 7 stycznia 1955 r. nr 0/31 - na wniosek Komitetu do Spraw Radiofonii „Polskie Radio”.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Marschak L., Musa Dżalil, Seria wydawnicza: Żółty Tygrys (tom: 1962/20), Wydawnictwo MON, Warszawa 1962.
  • Kozłowski Wacław, Marschak L., Na tropach ludobójców, Seria wydawnicza: Żółty Tygrys (tom: 1965/17), Wydawnictwo MON, Warszawa 1965, s. 103.
  • Marschak L., Byłem przy tym... (wspomnienia 1914-1939), Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa 1973, s. 450.
  • Marschak L., Zaraz po wojnie, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa 1978, s. 431.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]