Lepino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lepino
wieś
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

świdwiński

Gmina

Sławoborze

Liczba ludności (2012)

66

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-314[2]

Tablice rejestracyjne

ZSD

SIMC

0311935

Położenie na mapie gminy Sławoborze
Mapa konturowa gminy Sławoborze, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Lepino”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Lepino”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Lepino”
Położenie na mapie powiatu świdwińskiego
Mapa konturowa powiatu świdwińskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Lepino”
Ziemia53°55′53″N 15°43′36″E/53,931389 15,726667[1]

Lepino (niem. Leppin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Sławoborze.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.

Wieś leży przy trasie byłej linii wąskotorowej Białogard – Lepino z przystankiem Lepino.

Historia[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajdują się ruiny barokowego pałacu z końca XVIII w., należał do rodziny Blankenburg. Na obrzeżach zabudowania pofolwarczne i ryglowy dwór zarządcy z II poł. XIX w[3]. Założenie pałacowe znajduje się w zachodniej części wsi, a prowadzi do niego aleja kasztanowa, przechodząca w drogę biegnącą przez podwórze i kończąca się podjazdem przed fasadą pałacu. Za pałacem znajduje się 3 hektarowy park krajobrazowy z końca XVIII w.[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 67250
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 654 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 274, ISBN 978-83-7495-133-3.
  4. Andrzej Świrko, Pałace, dwory i zamki w dorzeczu Parsęty, POT, 2005, s. 54, ISBN 83-7263-900-0.