Linia Dzierżyńskaja Nowosybirskiego Metra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia metra
Linia Dzierżyńskaja
Дзержинская линия
Mapa linii
Dane podstawowe
Zarządca

Nowosybirskie Metro

Czas przejazdu

ok. 10 min

Liczba stacji

5

Długość

5,4 km

Historia
Lata budowy

1980–1987

Rok otwarcia

31 grudnia 1987

Linia Dzierżyńskaja Nowosybirskiego Metra (ros.: Дзержинская линия) – jedna z dwóch linii metra w Nowosybirsku, uruchomiona pod koniec 1987 roku, młodsza i krótsza niż Leninskaja.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W początkowych planach z lat siedemdziesiątych XX wieku metro w Nowosybirsku miało liczyć początkowo trzy linie: Leninskają, Kirowskają i właśnie Dzierżyńskają[1]. Plany te zakładały, że długość tej linii miała wynosić 10,8 kilometrów[1]. Prace przygotowawcze rozpoczęły się w momencie rozpoczęcia budowy pierwszej linii nowosybirskiego metra w 1979 roku[2]. Wytyczenie takiej trasy dla tej linii w takiej formie było o tyle ważne, że mogła ona połączyć gęsto zamieszkane osiedla mieszkaniowe na północnych rubieżach Nowosybirska z centrum miasta. Początkowo rozpoczęto budowę odcinka między dwoma stacjami: Placem Garina-Michajłowskiego i Sibirskają, która stanowić miała stację przesiadkową z Krasnym Prospektem, należącą do Linii Leninowskiej[2]. Długość tego odcinka miała wynosić 1,6 kilometra[2]. Połączenie obu linii dawało możliwość (przy wykorzystaniu pierwszej linii) szybkiego przemieszczania się na drugi brzeg rzeki Ob. 1 grudnia 1980 roku rozpoczęły się prace nad budową stacji Sibirskaja[3]. Prace po kilku miesiącach musiały zostać przerwane, z uwagi na niespotykane trudności z systemem kanalizacyjnym miasta[3]. Dodatkowym problemem był niezwykle twardy grunt, który utrudniał budowę[4]. Początkowo na tym odcinku w użyciu był tylko jeden tunel[5], drugi został uruchomiony dopiero w roku 2000[4]. Natomiast sam ten odcinek ten został otwarty 31 grudnia 1987 roku[5]. Na tym zakończyła się pierwsza faza budowy linii.

Kolejny etap budowy Linii Dzierżyńskajej rozpoczęty został w 1988 roku, gdy zaczęto przygotowywać teren i grunty do konstrukcji kolejnych odcinków. Właściwe prace ruszyły w 1990 roku i miały one na celu połączenie stacji Sibirskajej ze stacją Marszałka Pokryszkina[5]. Miało to zwiększyć długość całej linii do 5,86 kilometrów[4]. W 1996 roku miasto Nowosybirsk odwiedził rosyjski prezydent Borys Jelcyn[5]. Podczas wizyty odwiedził on także metro i obiecał przekazanie funduszy na dalszą rozbudowę[6]. Obietnice te nie zostały nigdy spełnione[6]. Ostatecznie 28 grudnia 2000 roku nowy odcinek został otwarty[6]. Poprawa sytuacji ekonomicznej, zarówno w kraju, jak i w mieście, sprawiła, że 25 czerwca 2005 roku uruchomiono kolejną stację Bieriezowają Roszczę[7]. Problemy techniczne i finansowe spowodowały, że odcinek ten nie przez najbliższe kilka lat nie zyskał kompletnej sprawności i przepustowości[7]. Budowa kolejnego odcinka rozpoczęła się jeszcze w 1992 roku, ale pod koniec lat dziewięćdziesiątych z uwagi na problemy gospodarcze została ona zahamowana[8]. Budowę wznowiono w 2007 roku, a ukończono 7 października 2010 roku[8].

Planowana rozbudowa[edytuj | edytuj kod]

Kolejnymi etapami w pracach nad rozbudową Linii Dzierżyńskajej Nowosybirskiego Metra będzie uruchomienie dwóch stacji: Gusinobrodskajej i Wołoczajewskajej[9][10]. Ta pierwsza ma być oddana do użytku około roku 2016[10]. Natomiast ta druga być może tego samego roku lub w roku 2017[11]. W planach jest także uruchomienie Zajezdni Tcz-2[12]. Będzie ona obsługiwać wyłącznie Linię Dzierżyńskają, obecnie zapleczem dla niej i dla pierwszej linii jest zajezdnia TCz-1[12]. Długofalowy projekt zakłada przeprowadzenie linii na lewą stronę rzeki Ob (przez most), gdzie miałaby zostać ona połączona z planowaną linią Kirowskają[13]. Plany te mają być zrealizowane do roku 2030[13].

Lista stacji[edytuj | edytuj kod]

Zajezdnie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nsk.novosibdom.ru: Новосибирский метрополитен. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  2. a b c Fsr-stroy.ru: Новосибирское метростроение выходит из кризиса. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  3. a b Gelio.newsib.ru: История строительства станций „Красный проспект” и „Сибирская” (1980-1987). [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-20)]. (ros.).
  4. a b c Gelio.newsib.ru: История метро Новосибирска. Станция „Площадь Гарина-Михайловского” (1980-1987). [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-12)]. (ros.).
  5. a b c d Metroworld.ruz.net: История Новосибирского метрополитена. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  6. a b c Metroworld.ruz.net: Станция «Маршала Покрышкина». [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  7. a b Omnibus.ru: Первому в Сибири метро - 20 лет. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  8. a b Metroworld.ruz.net: Станция «Золотая Нива». [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  9. News.ngs.ru: Вице-мэр Ксензов: следующей станцией метро станет «Доватора». [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  10. a b News.ngs.ru: Станция «Доватора»: три года ждать. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  11. News.ngs.ru: Дзержинская линия: рельсы уходят в небо. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  12. a b News.ngs.ru: Новосибирский метрополитен построит собственное ремонтное депо. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  13. a b Novo-Sibirsk.ru: Карта-схема комплексного развития общественного транспорта на период до 2030 года. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-13)]. (ros.).