Przejdź do zawartości

Longin (Tałypin)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Longin
Лонгин
Jurij Tałypin
Юрий Талыпин/Yrjö Talypin
Biskup kliński
Ilustracja
Kraj działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1946
Helsinki

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 2014
Düsseldorf

Biskup kliński
Okres sprawowania

1989–2014

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia moskiewska obwodowa

Śluby zakonne

11 kwietnia 1969

Diakonat

13 kwietnia 1969

Prezbiterat

18 maja 1969

Nominacja biskupia

6 października 1981

Chirotonia biskupia

11 października 1981

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

11 października 1981

Konsekrator

Filaret (Wachromiejew)

Współkonsekratorzy

Augustyn (Labardakis), Melchizedek (Lebiediew), Michał (Mudjugin), Laurenty (Trifunović), Anatol (Kuzniecow)

Longin, imię świeckie Jurij Władimirowicz Tałypin (ur. 17 lutego 1946 w Helsinkach, zm. 25 sierpnia 2014 w Düsseldorfie) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i młodość spędził w Finlandii. Jego rodzice, Władimir Tałypin i Tatiana Jakowlewa, należeli do białych emigrantów rosyjskich. Miał starszego brata Lwa[1].

11 kwietnia 1969 złożył wieczyste śluby zakonne, 13 kwietnia tego samego roku został hierodiakonem, zaś 18 maja – hieromnichem. Od 1969 służył w parafii Opieki Matki Bożej w Helsinkach, jednej z kilku wspólnot prawosławnych w Finlandii, jakie pozostają w jurysdykcji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W trybie zaocznym ukończył seminarium duchowne, a następnie Akademię Duchowną w Leningradzie (odpowiednio w 1969 i 1974)[2]. Przed przyjęciem święceń pracował w ambasadzie japońskiej w Finlandii[1].

W 1979 wyjechał do Niemiec, gdzie został dziekanem parafii eparchii düsseldorfskiej. Jego wyjazd do Niemiec związany był z faktem, że władze niemieckie nie chciały przekazać zarządu parafii żadnemu duchownemu-obywatelowi Związku Radzieckiego (mnich Longin był obywatelem Finlandii)[1]. 3 grudnia tego samego roku otrzymał godność archimandryty. 6 października 1981 został nominowany na biskupa düsseldorfskiego. Chirotonia biskupia miała miejsce 11 października, zaś jako konsekratorzy wzięli w niej udział metropolici miński i słucki Filaret, niemiecki Augustyn (z Patriarchatu Konstantynopolitańskiego), arcybiskupi berliński Melchizedek oraz wołogodzki i wielkoustiuski Michał, biskupi Laurenty (Trifunović) (Serbski Kościół Prawosławny) oraz ufijski i stierlitamacki Anatol[2].

Był uczestnikiem prac Światowej Rady Kościołów[2].

W 1989 otrzymał godność arcybiskupa. Pozostając w Niemczech jako proboszcz stauropigialnej parafii Opieki Matki Bożej w Düsseldorfie, otrzymał tytuł arcybiskupa klińskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Od lutego 1995 do śmierci przewodniczył Przedstawicielstwu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w Niemczech. Przyczynił się do utworzenia parafii Patriarchatu Moskiewskiego w Danii i na Islandii[2]. Zmarł w 2014 i został pochowany na cmentarzu miejskim w Bonn po liturgii pogrzebowej w miejscowym katolickim kościele św. Sebastiana (udostępnionym prawosławnym do celów liturgicznych) odprawionej przez metropolitę wołokołamskiego Hilariona[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]