Anatol (Kuzniecow)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatol
Анатолий
Jewgienij Kuzniecow
Евгений Кузнецов
Biskup kerczeński
Ilustracja
Kraj działania

Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

28 maja 1930
Irkuck

Data śmierci

26 stycznia 2024

Biskup kerczeński
Okres sprawowania

2003–2017

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia suroska

Śluby zakonne

11 października 1960

Diakonat

31 października 1954

Prezbiterat

1 lipca 1956

Chirotonia biskupia

3 września 1972

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

3 września 1972

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Objawienia Pańskiego

Konsekrator

Pimen

Współkonsekratorzy

Nikodem (Rotow), Juwenaliusz (Pojarkow), Antoni (Bloom), Pitirim (Nieczajew), Filaret (Wachromiejew), Platon (Łobankow), Serapion (Fadiejew), Chryzostom (Martiszkin)

Anatol, imię świeckie Jewgienij Własowicz Kuzniecow (ur. 28 maja 1930 w Irkucku, zm. 26 stycznia 2024) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od siedemnastego roku życia był psalmistą w różnych cerkwiach eparchii irkuckiej, zaś od 1949 – hipodiakonem jej ordynariusza, biskupa Palladiusza (Szerstiennikowa). W 1956 ukończył moskiewskie seminarium duchowne; 31 października 1954 przyjął święcenia diakońskie, zaś 1 lipca 1956 – kapłańskie. W 1960 uzyskał dyplom kandydata nauk teologicznych w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W tym samym roku, 11 października, złożył wieczyste śluby zakonne. W 1963 otrzymał godność igumena, zaś w 1968 – archimandryty. Od 1960 wykładał Pismo Świętej w seminarium, którego jest absolwentem, od 1967 także w Moskiewskiej Akademii Teologicznej.

3 września 1972 miała miejsce jego chirotonia na biskupa wileńskiego i litewskiego. We wrześniu 1974 otrzymał tytuł biskupa zwienigorodzkiego, wikariusza eparchii moskiewskiej, i został przedstawicielem Patriarchatu Moskiewskiego przy Patriarchacie Antiochii. W 1979 wrócił do Rosji i objął katedrę ufijską i stierlitamacką. 20 lipca 1990 został wyznaczony na biskupa kerczeńskiego, wikariusza eparchii suroskiej. Od lutego 2003 arcybiskup. W latach 2001–2002 czasowo przebywał w stanie spoczynku.

W 2017 r. przeniesiony w stan spoczynku z powodu stanu zdrowia i skierowany do monasteru św. Sawy Storożewskiego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]