Louis Köhler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Louis Köhler
ilustracja
Imię i nazwisko

Christian Louis Heinrich Köhler

Data i miejsce urodzenia

5 września 1820
Brunszwik

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

16 lutego 1886
Królewiec

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka romantyczna

Zawód

kompozytor, pedagog, pianista

Christian Louis Heinrich Köhler[1][2] (ur. 5 września 1820 w Brunszwiku, zm. 16 lutego 1886 w Królewcu[1][3]) – niemiecki kompozytor, pianista i pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem stolarza[1]. Początkowo uczył się gry na fortepianie w Brunszwiku, następnie w latach 1839–1843 przebywał w Wiedniu, gdzie był uczniem Simona Sechtera, Ignaza von Seyfrieda i Carla Marii von Bockleta[1][2][3]. W 1845 roku osiadł w Królewcu, gdzie był dyrygentem towarzystwa śpiewaczego i nauczycielem fortepianu oraz teorii w szkole muzycznej, a także udzielał prywatnych lekcji[1][2]. W 1880 roku otrzymał tytuł profesora[1][3].

Był autorem 3 oper (Prinz und Maler, Maria Dolores, Gil Blas), baletu Der Zauberkomponist, jednej symfonii, uwertur oraz kantat, napisał też szereg utworów na fortepian, w dużej mierze o charakterze pedagogicznym[1][3]. Pisywał do czasopisma „Neue Zeitschrift für Musik[1][2]. Był propagatorem muzyki Wagnera i Liszta, przykładając wagę do walorów artystycznych dzieła muzycznego i krytykując dyletanckie utwory o charakterze salonowym[1]. Był autorem licznych prac pedagogicznych, w tym dwuczęściowego podręcznika Systematische Lehrmethode für Klavierspiel und Musik (tom 1 Die Mechanik als Grundlage der Technik wyd. 1856, tom II Tonschriftwesen, Harmonik, Metrik wyd. 1858)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 134–135. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d John Michael Cooper: Historical Dictionary of Romantic Music. Lanham: Scarecrow Press, 2013, s. 310. ISBN 978-0-8108-7230-1.
  3. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1920. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]