Przejdź do zawartości

Jezioro Bystrzyckie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Lubachowski Zbiornik Wodny)
Jezioro Bystrzyckie
Ilustracja
Państwo

 Polska

Rzeka

Bystrzyca

Data budowy

1911–1914

Data uruchomienia

1914

Typ zapory

mur kamienny

Pojemność całkowita

8 mln m³

Wysokość lustra wody

350[1] m n.p.m.

Powierzchnia

0,48 km²

Wysokość zapory

44 m

Głębokość

30 m

Funkcja

retencja, rekreacja

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Bystrzyckie”
Ziemia50°45′10″N 16°25′48″E/50,752778 16,430000

Jezioro Bystrzyckie (Jezioro Lubachowskie[2]) – jezioro zaporowe położone w dolinie przełomu Bystrzycy w województwie dolnośląskim powiat wałbrzyski, gmina Walim[3].

Powierzchnia jeziora wynosi 0,5 km² i pojemność około 8 mln m³, powstałe w miejscu wsi Śląska Dolina (niem. Schlesierthal, I wzmianka z 1548)[4] na początku XX wieku po zbudowaniu powyżej Lubachowa na rzece Bystrzycy kamiennej zapory o wysokości 44 m. Zbiornik ma około 3,2 km długości, jego szerokość nie przekracza 480 m (średnio około 300 m)[5][6].

Zapora, zbiornik i okolica stanowią atrakcję turystyczną Gór Sowich[1]. Najbliżej położone wsie: Zagórze Śląskie, Michałkowa, Lubachów[1].

Nieopodal znajdują się podziemne wyrobiska kompleksu Riese z II wojny światowej, a na górującej nad jeziorem górze Choina znajdują się ruiny Zamku Grodno[1]. Nad brzegiem do roku 2012 znajdował się ośrodek wypoczynkowy i restauracja „Wodniak”, następnie, po pracach budowlanych trwających do roku 2015, na jego miejscu powstał trzygwiazdkowy hotel.

W 2015 jezioro zostało udostępnione do kąpieli[7]. Rok później, w związku z remontem zapory, woda z jeziora została spuszczona, co spowodowało odsłonięcie reliktów zatopionej wsi[4].

Kładka dla pieszych

[edytuj | edytuj kod]

Stalowa kładka dla pieszych łącząca brzegi jeziora została wybudowana w 1968 roku przez nieistniejącą już Hutę Szkła Wałbrzych. Początkowo głównym jej przeznaczeniem było skrócenie drogi dla okolicznych mieszkańców, ale bardzo szybko stała się atrakcją turystyczną[8]. Przeprawa została wykonana jako konstrukcja wisząca.

W maju 2010 roku kładka została zamknięta z powodu złego stanu technicznego i poddana pracom remontowym. Została ponownie udostępniona w roku 2013, jednak planowane jest jej zastąpienie nowym obiektem[9].

W marcu 2018 rozpoczęła się rozbiórka starej przeprawy. Oddanie do użytku nowego obiektu planowane było na jesień 2018[8].

Prace przesunęły się w czasie i kładkę ostatecznie oddano do użytku w sierpniu 2019.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 167. ISBN 83-85773-12-6.
  2. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 180, ISBN 83-239-9607-5.
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 4 grudnia 2014 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz ustalenia nazw obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1832)
  4. a b Adrianna Szurman: Wieś na dnie znanego jeziora. Gdy poziom wody opada, wynurza się jak widmo. gazetawroclawska.pl, 2023-02-08. [dostęp 2023-02-08]. (pol.).
  5. Wałbrzych i okolice
  6. Karkonosze i Sudety. [dostęp 2012-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-09)].
  7. Plaża w górach? W Zagórzu Śląskim!
  8. a b Małgorzata Moczulska: Betonowa kładka zastąpi kultowy most. GazetaWrocławska.pl, 2018-03-13. [dostęp 2018-03-18]. (pol.).
  9. Waldemar Brygier: Będzie nowa kładka nad Jeziorem Bystrzyckim. NaszeSudety.pl, 2017-12-03. [dostęp 2018-03-18]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • K. R.Mazurski: Przewodnik turystyczny: Góry Sowie, Wyd. Sudety, Wrocław 1996, ISBN 83-85550-84-4.
  • Mapa turystyczna Góry Sowie; skala 1:35 000, Wyd. "PLAN"; Jelenia Góra, ISBN 978-83-60975-44-2.
  • K.W. Bryger, T. Śnieżek: Przewodnik turystyczny: Góry Sowie, Wyd. "PLAN", Jelenia Góra 2006, ISBN 83-60044-74-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]