Lucyn
| Lucyn Ludza |
|||
 Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lucynie |
|||
|
|||
| Państwo |  Łotwa |
||
| Gmina | Lucyn | ||
| Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość |
8718[1] 827,9 os./km² |
||
|
Położenie na mapie Łotwy
 Lucyn
|
|||
 56°32′47″N 27°43′37″E/56,546389 27,726944 |
|||
Portal  Litwa, Łotwa i Estonia |
|||
Lucyn (łot. Ludza, niem. Ludsen, est. Lutsi, biał. Люцын, ros. Люцин /do 1920/, obecnie Лудза) – miasto na Łotwie w historycznej Łatgalii, nad Jeziorem Lucyńskim (dawniej zwanym też jez. Łuża). Stolica gminy Ludza (łot. - Ludzas novads). Znajdują się tu ruiny zamku krzyżackiego wzniesionego w XIV wieku[2].
Miejscowość wzmiankowana już w 1177, prawa miejskie otrzymała w 1777. Od 1582 do I rozbioru Polski miasto znajdowało się na obszarze Województwa wendeńskiego później inflanckiego I Rzeczypospolitej. W 1772 roku w mieście żyło 195 mieszkańców (w większości katolików oraz nie więcej jak 32 żydów)[3]. W 1864 roku miasto liczyło blisko 3530 mieszkańców, w tym 1200 katolików, 37 protestantów, 54 raskolników, 416 prawosławnych (głównie żołnierze i urzędnicy rosyjscy) oraz 1778 żydów[3]. W 1880 roku spis ludności wykazał 5258 mieszkańców i 750 domów[3]. Pod koniec XIX wieku miasto administracyjnie należało do guberni witebskiej i w 1897 roku liczyło 3919 mieszkańców (jednak według spisu ludności z 1881 r. w 754 domach zamieszkiwało tam 5258 osób).
W Lucynie urodzili się:
29 listopada 1864 r. – polski geolog Karol Bohdanowicz.
1763 - rosyjski dowódca wojskowy Jakow Kulniew.
27 maja 1876 r. – polski pisarz i podróżnik, chemik i geolog Ferdynand Ossendowski.
17 lub 18 czerwca 1894 r. – rosyjski prozaik Leonid Dobyczin.
Wanda Dynowska – polska pisarka i tłumaczka (m. in. Heleny Bławatskiej), teozofka, działaczka społeczno-kulturalna w Indiach (1888-1971) spędziła dzieciństwo i lata młodzieńcze w rodowym majątku ziemskim Istalsno, koło miasteczka Lucyn.
Spis treści
Miasta partnerskie[edytuj]
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Lucyn w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego, Tom V (Kutowa Wola – Malczyce) z 1884 r.
- Pismo Związku Polaków na Łotwie. Tartak pełen znakomitości
|
||||||||
