Ludwik Poraziński
 major lekarz
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Miejsce śmierci |
? |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
9 Batalion Sanitarny, |
| Odznaczenia | |
  _ribbon.svg){kind=small} 
| |
Ludwik Cezary d’Anglas Poraziński (ur. 21 czerwca 1885, zm. ?) – major lekarz Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ludwik Cezary d'Anglas Poraziński[1] urodził się 21 czerwca 1885. Został lekarzem z tytułem doktora.
Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer armii rosyjskiej został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia kapitana lekarza[2]. Został awansowany na stopień majora lekarza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923, jako oficer nadetatowy 9 batalionu sanitarnego z Siedlec, służył w Szpitalu Rejonowym w tym mieście[5]. W 1924, jako oficer nadetatowy 7 batalionu sanitarnego z Poznania, służył w Zakładzie Leczniczo-Protezowym dla Inwalidów w tym mieście[6]. W 1928 był lekarzem w 18 pułku piechoty w Skierniewicach[7]. W 1934 jako major przeniesiony w stan spoczynku, był w kadrze zapasowej Szpitala Okręgowego Nr 1 i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[8].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Leopolda – Królestwo Belgii (przed 1923)[5]
- Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Czarnej – III Republika Francuska / kolonialny Beninu (zezwolenie w 1933)[1][9]
- Medal Honorowy I klasy – III Republika Francuska (zezwolenie w 1933)[1][10]
- Medal Międzyaliancki – III Republika Francuska (zezwolenie w 1933)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Zarządzenia Prezesa Rady Ministrów. Zezwolenie na przyjęcie i noszenie orderów. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 13, s. 291, 298, 11 listopada 1933.
- ↑ Wymieniony jako Cezary Ludwik Poraziński-Rawicz. Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 91.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1199.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1081.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1173, 1191.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1056.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 711, 728.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 376, 740.
- ↑ W tym samym ogłoszeniu zezwolenie na odznaczenie Krzyżem Oficerskim tego orderu otrzymał por. Zygmunt Jerzy de Boissy d'Anglas Poraziński.
- ↑ W tym samym ogłoszeniu zezwolenie na odznaczenie tym medalem otrzymał por. Zygmunt Jerzy de Boissy d'Anglas Poraziński.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Majorowie lekarze II Rzeczypospolitej
- Polacy odznaczeni Medalem Honorowym (Francja)
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Czarnej
- Polacy odznaczeni Orderem Leopolda (Belgia)
- Polacy – oficerowie Imperium Rosyjskiego
- Polacy – żołnierze Armii Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej
- Polscy lekarze
- Urodzeni w 1885
- Oficerowie 18 Pułku Piechoty (II RP)
- Oficerowie 9 Batalionu Sanitarnego