Ludwik Ziobrowski
.jpg) Ludwik Ziobrowski w stopniu majora | |
 podpułkownik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 sierpnia 1905 |
|---|---|
| Data śmierci |
9 czerwca 1946 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1923–1946 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
6 Pułk Piechoty Legionów |
| Stanowiska |
dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa |
| Odznaczenia | |
   
| |
Ludwik Ziobrowski (ur. 7 sierpnia 1905 w Warszawie, zm. 9 czerwca 1946) – podpułkownik piechoty Polskich Sił Zbrojnych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ludwik Ziobrowski urodził się 7 sierpnia 1905 w Warszawie[1][2]. Był synem Waleriana[3].
Od 12 września 1923 do 1 lipca 1924 był uczniem 54. klasy Szkoły Podchorążych, a w latach 1924–1926 uczniem Oficerskiej Szkoły Piechoty w Warszawie[4]. 27 lipca 1926 Prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1926 i 37. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a minister spraw wojskowych wcielił do 6 pułku piechoty Legionów w Wilnie[5][6]. 15 sierpnia 1928 został awansowany na porucznika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1928 i 62. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7][8]. 27 czerwca 1935 został awansowany na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 i 224. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9][10]. W 1939 dowodził 3. kompanią[11]. Według Stanisława Truszkowskiego była to najlepsza kompania w 6 pp Leg. „To ona miała przywilej noszenia sztandaru pułku i ona maszerowała na czele podczas uroczystości wojskowych”[12]. Wspomnianą kompanią dowodził także w kampanii wrześniowej.
Od 1940 był więziony w Obozie NKWD w Griazowcu[3]. Po uwolnieniu pełnił służbę 13 pułku piechoty. 15 grudnia 1941 został awansowany na majora[13]. Od 25 marca 1942 był zastępcą dowódcy tego oddziału. 25 października tego roku został dowódcą 10 batalionu strzelców. W marcu 1943 został zastępcą dowódcy 13 Wileńskiego batalionu strzelców. Od listopada 1943 był dowódcą 14 Wileńskiego batalionu strzelców[14][15]. W tym czasie został awansowany na stopień podpułkownika[1]. Uczestniczył w bitwie o Monte Cassino[16].
Zmarł tragicznie 9 czerwca 1946[17]. Został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Bolonii (miejsce 16-F-5, ekshumowany)[1][18].
Według Stanisława Truszkowskiego popełnił samobójstwo dochodząc do „wniosku, że późniejsze jego czyny bojowe nie równoważą dostatecznie fatalnej decyzji, powziętej nad Bugiem w nocy z 9 na 10 września 1939”[12].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari nr 100
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 8793[19]
- Medal Niepodległości (23 grudnia 1933)[20][21]
- Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino nr 16237[22]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Wykaz poległych 1952 ↓, s. 269.
- ↑ Roczniki Oficerskie 1928, 1932 podały datę 8 sierpnia 1905.
- ↑ a b Griazowiec ↓, s. 38.
- ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 469, 494.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 15 sierpnia 1926 roku, s. 259, 264.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 22, 280.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 15 sierpnia 1928 roku, s. 275.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 112, 536.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 75.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 46.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 554.
- ↑ a b Truszkowski 1983 ↓, s. 219.
- ↑ Kronika 1944 ↓, s. 30.
- ↑ Suchcitz (red.) 2012 ↓, s. 601.
- ↑ Kryska-Karski i Barański 1974 ↓, s. 69.
- ↑ Zbigniew Wawer: Monte Cassino 1944. Warszawa: Bellona, 2009, s. 232, 235–236, 241. ISBN 978-83-11-11496-8.
- ↑ 13 Wileński Batalion Strzelców "Rysiów" - Ziobrowski Ludwik [online], rysie.montecassino.eu [dostęp 2022-01-27].
- ↑ Ludwik Ziobrowski [online], www.polskicmentarzbolonia.pl [dostęp 2022-01-27].
- ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 540.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19 marca 1934 roku, s. 113.
- ↑ 14 Wileński Batalion Strzelców "Żbików" - krzyz.montecassino.eu [online], krzyz.montecassino.eu [dostęp 2022-01-28].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Kronika 13 Wileńskiego Batalionu Strzelców. T. I. 13 Wileński Batalion Strzelców, 1944.
- Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.
- Kompletna lista 1673 Polaków i obywateli polskich innych narodowości przebywających w obozie w Griazowcu. raportnowaka.pl. s. 22. [dostęp 2019-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-03)].
- Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
- Andrzej Suchcitz (red.): 5 Kresowa Dywizja Piechoty 1941–1947 Zarys dziejów. Londyn: Fundusz Pomocy Wdowom, Sierotom i Inwalidom 5 Kresowej Dywizji Piechoty, 2012. ISBN 978-09559724-0-9.
- Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939–1945 zeszyt nr 15. Londyn: 1974.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Stanisław Truszkowski: Z dni pokoju i wojny 1921–1939. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1983. ISBN 83-11-06944-1.
- Jeńcy polscy obozu NKWD w Griazowcu (1940–1941)
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Oficerowie 6 Pułku Piechoty Legionów
- Oficerowie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR 1941–1942
- Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Bolonii
- Podpułkownicy piechoty Polskich Sił Zbrojnych
- Uczestnicy bitwy o Monte Cassino 1944
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1905
- Wojskowi związani z Wilnem
- Zmarli w 1946
- Oficerowie 13 Pułku Piechoty (PSZ)