Luigi Galvani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Luigi Galvani
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 września 1737
Bolonia

Data i miejsce śmierci

4 grudnia 1798
Bolonia

Zawód, zajęcie

fizyk, lekarz, fizjolog

Narodowość

włoska

Multimedia w Wikimedia Commons
Zestaw do doświadczenia Galvaniego z elektrycznością zwierzęcą

Luigi Galvani (ur. 9 września 1737 w Bolonii, zm. 4 grudnia 1798 tamże)[1] – włoski lekarz i naukowiec: fizjolog oraz fizyk, tercjarz franciszkański[2].

Odkrył istnienie zjawisk elektrycznych w tkankach zwierzęcych, przez co zwrócił uwagę uczonych na nową dziedzinę wiedzy, nazwaną później elektrochemią.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1763 roku był profesorem na Uniwersytecie Bolońskim. Podczas badań anatomicznych żab dokonał słynnego odkrycia zjawiska pobudzenia elektrycznego narządów, które przypisywał – błędnie – tzw. elektryczności zwierzęcej. Mimo że sama hipoteza była błędna, przyspieszyła znacznie prace nad badaniem elektryczności, w szczególności zainspirowały one Alessandra Voltę do badań, które doprowadziły do skonstruowania pierwszej baterii elektrycznej[3]. Wyniki badań oraz swoją teorię elektryczności zwierzęcej ogłosił w traktacie De viribus electricitatis in motu musculari commentarius ("Komentarz na temat siły elektrycznej powodującej ruchy mięśni"), opublikowanym w siódmym tomie materiałów Instytutu Nauk w Bolonii w 1791 roku (Bon. Sci. Art. Inst. Acad. Comm., 7 (1791), s. 363–418)[4][5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

 Wykaz literatury uzupełniającej: Luigi Galvani.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Galvani Luigi, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2011-11-25].
  2. ↑ La meteorologia compie 150: fu fondata dal devoto cristiano FitzRoy. www.uccronline.it, 2010-09-10. [dostęp 2011-11-23]. (wł.).
  3. ↑ Andrzej Wróblewski. Pożywne żaby. „Wiedza i Życie”, s. 65, czerwiec 2010. Warszawa: Prószyński Media. ISSN 0137-8929. 
  4. ↑ Aloysii Galvani. De viribus electricitatis in motu musculari commentarius (przedruk z 1792). „Bon. Sci. Art. Inst. Acad. Comm.”. 7, s. 363–418, 1791. 
  5. ↑ Marco Piccolino. Animal electricity and the birth of electrophysiology: The legacy of Luigi Galvani. „Brain Research Bulletin”. 46 (5), s. 381–407, 1998. DOI: 10.1016/S0361-9230(98)00026-4. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 143, ISBN 83-7183-240-0.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Luigi_Galvani&oldid=67239364”