MF Jan Heweliusz
| |
| Bandera | |
|---|---|
| Numer IMO |
7527904 |
| Znak wywoławczy |
SQIK |
| Port macierzysty | |
| Armator | |
| Nadzorujące towarzystwo klasyf. | |
| Historia | |
| Stocznia |
Trosvik Versted A/S |
| Data oddania do eksploatacji |
lipiec 1977 |
| Data zatonięcia | |
| Dane techniczne | |
| Nośność (DWT) |
2035 |
| Liczebność załogi |
28 |
| Liczba pasażerów |
36 |
| Długość całkowita (L) |
125,66 m |
| Szerokość (B) |
17,02 m |
| Zanurzenie (D) |
4,31 m |
| Pojemność |
brutto: 3015 |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik | |
| Liczba śrub napędowych |
2 |
| Prędkość maks. |
16,75 w. |
MF Jan Heweliusz – prom kolejowo-samochodowy typu ro-ro należący do polskiego armatora Euroafrica, który zatonął na Morzu Bałtyckim 14 stycznia 1993.
Historia i rejsy
[edytuj | edytuj kod]
Prom został zbudowany w 1977 w stoczni Trosvik (Brevik, Norwegia) dla Polskich Linii Oceanicznych; nosił imię gdańskiego astronoma Jana Heweliusza.
Wraz z bliźniaczą jednostką MF Mikołaj Kopernik pracował na linii Świnoujście – Ystad przewożąc samochody ciężarowe i towarowe wagony kolejowe.
We wrześniu 1986 na pokładzie jednostki wybuchł groźny pożar (nikt nie ucierpiał). Armator po zdarzeniu wykonał remont w stoczni w Hamburgu. W jego trakcie pofałdowany wskutek działania temperatury pożaru pokład wyrównano 60-tonową betonową wylewką. Powiększyło to istniejące od początku eksploatacji statku – ze względu na wadliwie zaprojektowaną i zbudowaną nadbudówkę oraz system balastowy – problemy ze statecznością[2][3].
Zatonięcie
[edytuj | edytuj kod]
Prom wyszedł ze Świnoujścia przed północą 13 stycznia 1993 roku i podczas silnego sztormu zatonął, przewracając się przez burtę, 14 stycznia 1993 o godz. 5:12 na wschód od wybrzeży Rugii[1]. Zginęło 20 osób załogi i 35 pasażerów – kierowców ciężarówek, uratowało się 9 członków załogi[1]. Wrak znajduje się na pozycji 54°36′58″N 014°13′16″E/54,616065 14,220982, leży na lewej burcie i jest oznaczony czarno-czerwono-czarną pławą świetlną „JH”.
Dane eksploatacyjne statku
[edytuj | edytuj kod]- długość ładowna: 4 tory razem 400 metrów oraz 790 m pasów kołowych
- ładowność: 36 wagonów towarowych, 18 ciężarówek i 30 przyczep
- przewozy: nie oferowano przewozów pasażerskich (za pasażerów uznawano kierowców i pasażerów przewożonych TIR-ów)
- prędkość podróżna: 14 węzłów
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Marek Błuś. Prom Jan Heweliusz. Do trzech razy sztuka. „Morza, Statki i Okręty”. 2/1996, s. 67, lipiec-wrzesień 1996
- ↑ Rzeczpospolita artykuł z 12-01-2008. [dostęp 2012-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-04)].
- ↑ Krystyna Pohl, Tajemniczy beton z "Heweliusza" [online], gs24.pl, 24 stycznia 2006 [dostęp 2016-06-21].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 206. ISBN 83-10-08902-3.
