Makak tybetański
Macaca thibetana | |||
(Milne-Edwards, 1870) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
makak tybetański | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[8] | |||
Zasięg występowania | |||
Makak tybetański[9], makak wąsaty[9], makak leśny[9], makak długowłosy[9] (Macaca thibetana) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Makak tybetański występuje w środkowej i wschodniej Chińskiej Republice Ludowej we wschodnim Tybetańskim Regionie Autonomicznym, w Syczuanie, południowym Gansu, południowym Shaanxi, Hubei, Anhui, Zhejiang, północnym Junnan, Kuejczou, Jiangxi, Fujian, północnym Kuangsi i północnym Guangdong; zachodnia granica przebiega w wąwozie rzeki Jangcy w zachodnim i północno-zachodnim Syczuanie, natomiast południowa granica w Guangxi, być może również w północno-wschodnich Indiach (Arunachal Pradesh, Asam i Meghalaya), ale granica ta może być oparta na błędnej identyfikacji[10].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1870 roku francuski zoolog Alphonse Milne-Edwards, nadając mu nazwę Macacus thibetanus[1]. Miejsce typowe to obszar w pobliżu Moupin (tj. Baoxing), Syczuan, Chiny[1][11][12][13]. Oryginalna seria, którą badał Milne-Edwards, składała się najwyraźniej z dwóch zamontowanych skór (w znaturalizowanej pozycji) wraz z czaszkami, zdeponowanych w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu: dorosłego samca (obecna sygnatura MNHN-ZM-MO-1870-1)[14], którego zebrał 11 marca 1869 roku Armand David, oznaczonego jako lektotyp, oraz dorosłej samicy (obecna sygnatura MNHN-ZM-MO-1870-527)[15], którą David odkupił od rodzimego myśliwego, oznaczonej jako paralektotyp[11].
M. thibetana należy do grupy gatunkowej sinica (lub sinica-arctoides)[10]. Krzyżuje się z M. mulatta na wzgórzach Koulun w Hongkongu[10].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[10].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Macaca: port. macaca, rodzaj żeński od macaco „małpa”; Palmer sugeruje, że nazwa ta pochodzi od słowa Macaquo oznaczającego w Kongu makaka i została zaadoptowana przez Buffona w 1766 roku[16].
- thibetana: Tybet[17].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) samic 51–63 cm, samców 61–71 cm, długość ogona samic 4–8 cm, samców 8–14 cm; masa ciała samic 9–13 kg, samców 14,2–18,3 kg[18][19]. Silna, odporna małpa, przypominająca makaka brodatego. Sierść brązowa, ogon krótki.
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Żywi się głównie roślinami, poza tym jest wszystkożerny.
Status
[edytuj | edytuj kod]W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii NT (ang. near threatened ‘bliski zagrożenia’)[8]. Gatunek liczny w wielu regionach.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c A. Milne-Edwards. Note sur quelques Mammiferes du Tibet oriental. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 70, s. 341, 1870. (fr.).
- ↑ A. Milne-Edwards: Recherches pour servir à l’histoire naturelle des mammifères: comprenant des considérations sur la classification de ces animaux. Cz. 1. Paris: G. Masson, 1872, s. 244. (fr.).
- ↑ P. Matschie. Zur Kenntnis der südchinesischen Kurzschwanz-Makaken. „Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin”. Jahrgang 1912, s. 309, 1912. (niem.).
- ↑ A.B. Howell. New Chinese mammals. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 41, s. 41, 1928. (ang.).
- ↑ Jiang, Wang i Wang 1996 ↓, s. 363.
- ↑ Jiang, Wang i Wang 1996 ↓, s. 366.
- ↑ Jiang, Wang i Wang 1996 ↓, s. 369.
- ↑ a b L. Yongcheng & M. Richardson , Macaca thibetana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2021-2 [dostęp 2021-08-27] (ang.).
- ↑ a b c d Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 48. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 226. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b J. Fooden. Taxonomy and evolution of the sinica group of macaques. 4. Species account of Macaca thibetana. „Fieldiana”. Zoology. New series. 14, s. 3, 1983. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Macaca thibetana. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-08-27].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Macaca thibetana (Milne-Edwards, 1870). [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-18]. (ang.).
- ↑ MNHN-ZM-MO-1870-1, [w:] Mammals (ZM) [online], Muséum national d’Histoire naturelle [dostęp 2023-09-18] (fr. • ang.).
- ↑ MNHN-ZM-MO-1870-527, [w:] Mammals (ZM) [online], Muséum national d’Histoire naturelle [dostęp 2023-09-18] (fr. • ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 391, 1904. (ang.).
- ↑ thibetana, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-09-18] (ang.).
- ↑ D. Zinner, G.H. Fickenscher, Ch. Roos, M.V. Anandam, E.L. Bennett, T.R.B. Davenport, N.J. Davies, K.M. Detwiler, A. Engelhardt, A.A. Eudey, E.L. Gadsby, C.P. Groves, A. Healy, K.P. Karanth, S. Molur, T. Nadler, M.C. Richardson, E.P. Riley, A.B. Rylands, L.K. Sheeran, N. Ting, J. Wallis, S.S. Waters & D.J. Whittaker: Family Cercopithecidae (Old World Monkeys). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 642–643. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
- ↑ Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 146. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- X. Jiang, Y. Wang & Q. Wang. Taxonomy and distribution of Tibetan macaque (Macaca thibetana). „Zoological Research”. 17 (4), s. 361–369, 1996. (ang.).
- Encyklopedia Dzikich Zwierząt - Góry. Warszawa: Świat Książki 1997, ISBN 83-7129-211-2.